|
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကို
ႀကြက္တစ္ေကာင္ ေရာက္ေနတာ (၃)လ ရွိၿပီ။ ဒီအေတာအတြင္း အဲဒီ ၾကြက္က အျပင္ကို
ထြက္တာ ဝင္တာ မရွိပဲ ေနာက္ထပ္ အေပါင္းအေဖာ္ေတြ ဘယ္လို ရလာသည္မသိ။
မီးဖိုေခ်ာင္မီးကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ ဟိုေျပးဒီေျပး ေနသည့္ အေကာင္ႏွစ္ေကာင္
ထပ္ေတြ႕ေလသည္။
ဒီၾကြက္ေတြကို
ဘယ္လိုရွင္းရပါ့ ဆိုတဲ့ အေတြးက သူတို႕ကို ျမင္ရတိုင္း ေပၚလာေနသည္။
စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူတို႕အသက္မေသပဲ အိမ္အျပင္ကို ထုတ္ႏိုင္သည့္ ဂါထာ ရွိပါက
ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ပဲ ရြတ္ရရ၊ ဘယ္ႏွစ္ရက္ပဲ ရြတ္ရရြတ္ရ ရြတ္လိုက္ခ်င္သည္။
*******************************
တကယ္ေတာ့
က်မအိမ္က ၾကြက္တစ္ေကာင္မေျပာနဲ႕ ယင္ေကာင္ေတာင္ ဝင္ဖို႕ မလြယ္တဲ့ အေနအထား။
မီးဖိုေခ်ာင္က အုတ္နံရံ အလုံပိတ္၊ မီးခိုးေခါင္းတိုင္က တစ္ဆင့္
မီးခိုးလႊတ္ထုတ္သည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ကေန အိမ္ေရွ႕ဘက္ ျပန္လွည့္ဝင္ပါက
ထမင္းစားခန္း၊ အဲဒီေနာက္ ဧည့္ခန္း၊ တစ္ခန္းနဲ႕တစ္ခန္း သံတံခါးေတြ
အဖြင့္အပိတ္ရွိသည့္အျပင္ ျခင္လံုဇကာ အျပည့္ တပ္ထားေလသည္။ ထိုတံခါးေတြက
လူတစ္ေယာက္ အဝင္အထြက္လုပ္ၿပီးတိုင္း အဖြင့္အပိတ္ အၿမဲလုပ္သည္။ အဓိကက
ျခင္ဝင္လာမွာ စိုး၍ပင္။
ျဖစ္ပံုက အဲဒီ လြန္ခဲ့တဲ့(၃)လက စေလသည္။
က်မတို႕
အိမ္ရဲ့ လွ်ပ္စစ္မီတာေဘာက္စ္က အိမ္ေရွ႕က ဓါတ္တိုင္မွာ တပ္ထားတာ ျဖစ္သည္။
ဓါတ္တိုင္မွာ တပ္ထားတာက အေပၚေအာက္ ႏွစ္လံုးျဖစ္ေလသည္။ အဲဒီ မီတာေဘာက္စ္
ေရွာ့ျဖစ္ၿပီး မီးမေလာင္ခင္က ကိုယ့္မီတာေဘာက္စ္က ဘယ္အလံုးမွန္း မသိ။
မွတ္လည္း မထား။ မီတာလာဖတ္သည့္ လူက သူ႕စက္ကေလးနဲ႕ ထိုးၿပီး ေဘာင္ခ်ာကို
စာတိုက္ပံုးထဲ ထဲ့သြားရင္ ယူလိုက္သည္သာ။
အိမ္ခ်င္းကပ္ရက္ကျမန္မာေတြပဲျဖစ္သည့္အျပင္
ႏွစ္အိမ္စလံုးရဲ့ အိမ္ရွင္က တစ္ဦးတည္းဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႕မီတာေဘာက္စ္ရယ္လို႕
မွတ္မထားျဖစ္ေတာ့၊
တစ္လံုးကသူတို႕ဟာဆို က်န္တစ္လံုးက ကိုယ့္အိမ္က။ ဒီလိုပဲ ေနေနတာၾကာၿပီ။
အဲဒီ မီတာေဘာက္စ္က ညဆယ္နာရီေလာက္ ဝါယာေရွာ့နဲ႕မီးေတြ ထေတာက္ေတာ့ မိန္းခ်ၿပီး တစ္အိမ္လံုး အျပင္ကို ထြက္ေျပးရေလသည္။
ဟိုဘက္အိမ္ကလည္း ထြက္ေျပးၾကသည္။ ႏွစ္အိမ္လံုး မီးေတြေမွာင္ေနသည္။
ရပ္ကြက္လူႀကီးက
လွ်ပ္စစ္႒ာနကို ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားေပးရာ ဆယ္မိနစ္အတြင္း ေရာက္လာၿပီး
ျပင္ေပးသြားေတာ့မွ ကိုယ့္အိမ္က မီတာေဘာက္စ္မွန္းသိေတာ့သည္။
| 
