ေနျပည္ေတာ္ ေဇယ်ာသီရိၿမိဳ႔နယ္ ေဟာေျပာပြဲမွာ အမ်ိဴ းသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မဲတစ္ျပားဟာ အင္မတန္တန္ဘိုးရွိတဲ့ အေၾကာင္း အခုလို ေျပာတာ နားေထာင္ရပါသည္။
ျမန္မာျပည္က ျပန္လာသည့္
သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္က ျမန္မာျပည္သူေတြ ေနထိုင္ၾကရတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ကထက္
အမ်ားႀကီးဆိုးေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူေတြၾကည့္ရတာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုခု အတြက္ ရုန္းကန္ေနၾကတဲ့ပံု ေပၚတယ္လို႔ သူ႔အျမင္ကို
ေျပာျပသည္။ ျမန္မာျပည္သူလူထုက ဆင္းရဲေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုခုရွိလို႔
အားတက္ေနပံုပဲ လို႔ ဆိုသည္။ အလားတူပါပဲ၊ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က လာအို ႏိုင္ငံက
ျပန္လာၿပီး က်မတို႔နဲ႔အတူတူ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္က ေရာက္ခဲ့တုန္းကအတိုင္း
ဘာမွ မေျပာင္းလဲဟု ဆိုေလသည္။ လာအိုကလူေတြ သနားပါတယ္၊ သူတို႔ၾကည့္ရတာ
ဘာမွလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပဲ ေနေနၾကသလိုပဲ လို႔ ထပ္ေျပာသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ငါးႏွစ္က လာအိုႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္စဥ္ လာအိုလူမ်ိဴ းေတြ
အရပ္အေခၚ ေလာ ေတြကို ၾကည့္ရတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပဲ စားဖို႔ ေနဖို႔
အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ပံုစံသာ ေတြ႔ရသည္။ ေလာေတြလည္း ဆင္းရဲၾကသည္။
ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈက အံ့မခန္း၊ ထိုစဥ္က ထိုင္း တစ္ဘတ္ ျမန္မာေငြ
၃၀က်ပ္ရွိသည့္ အခ်ိန္ ထိုင္းတစ္ဘတ္ကို လာအိုကစ္ပ္က( Kip) ၁၈၀Kips ၊
ေရသန္႔ဘူးတစ္ဘူး ဝယ္ရာ ႏွစ္ေထာင္တန္ တစ္ရြက္ေပးရာ မဟုတ္ေသး လိုေသးသည္တဲ့
ေနာက္ထပ္ ငါးရာတန္ထပ္ေပးရာလည္း လိုျပန္သည္၊ ေရသန္႔ဘူးတစ္ဘူး
သံုးေထာင္ဝန္းက်င္ေပးရသည္။
အေၾကာင္းေၾကာင့္ တည္းသည့္ ဟိုတယ္မွာ တစ္ပတ္ခန္႔ ေသာင္တင္ေနရာမွ
မန္ေနဂ်ာႏွင့္ စကားစျမည္ေျပာၾကရင္း မန္ေနဂ်ာလခ သိရရာ အံဩၾကသည္။ အဲဒီအခ်ိန္
ထိုင္းမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ တစ္လကို ဘတ္
ေျခာက္ေထာင္၊ အနည္းဆံုးပင္ ဘတ္(၄၅၀၀) ရၾကသည့္အခ်ိန္၊ လာအိုက
ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာက ဘတ္ငါးေထာင္တဲ့၊ လာအိုလူမ်ိဴး ေတြရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္က
ထိုင္းမွာ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း ရခ်င္တာျဖစ္သတဲ့။ လာအိုမွာ ထိုင္းစကားေျပာလို႔
ရသည္။ စကားက မကြာ၊ ေငြေၾကးမွာလည္း ဘတ္ေငြကို တရားဝင္သံုးၾကသည္။ ဘတ္ေငြေပးက
သေဘာက်သည္။ ဧည့္သည္ေတြကလည္း လာအိုေငြကို မကိုင္ခ်င္ၾကဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲ
ျဖစ္သည္။ လာအိုေငြက ဘတ္တစ္ရာဖ်က္လိုက္လ်င္ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီၿပီး ရရာ
ေရတြက္ရတာ မ်ားလွ၍ မကိုင္ခ်င္ပါ။ လာအိုေတြ ဆင္းရဲသည္။ သို႔ေသာ္
သူမ်ားပစၥည္း မခိုးၾက၊ ဥပေဒက သူခိုးဆိုလ်င္ အၿပစ္ႀကီးသည္။ ယခင္ကေတာ့
ေသဒဏ္အထိေပးသည္ဟု ၾကားဖူးသည္။
ယခင္က သေဘၤာသီးေထာင္းေရာင္းသည့္ အမ်ိဴ းသမီးႀကီးလည္း ေဟာ္တယ္နဲ႔ကပ္ရက္မွာ
အဲဒီလိုပဲ ေရာင္းတုန္း၊ ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာကလည္း ဒီလူပဲ၊ ေတြ႔ရျမင္ရတဲ့
လူေတြဟာ ဒီအတိုင္းပဲလို႔ မိတ္ေတြက ဆိုသည္။ ယခင္က ထိုင္းမွာ
သန္႔ရွင္းေရးပဲ လုပ္ရလုပ္ရ ၊ အလုပ္ရွိရင္ ေျပာပါလို႔ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ေလး
စာရြက္နွင့္ေရးကာ အသာကပ္ၿပီး လာေပးတဲ့ ဟိုတယ္က အခန္႔သန္႔ရွင္းေရး အမ်ိဴ
းသမီးကေလးကို သတိရသြားသည္။ အဲဒီဟိုတယ္မွာ တစ္လ ဘတ္(၁၅၀၀)ပဲ ရသည္တဲ့၊
ၾကားရသည့္ လူတိုင္း မ်က္လံုးၿပဴးကာ နဲလိုက္တာဟု ဆိုၾကသည္။ အဆိုပါ
မိန္းကေလးရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္က ထိုင္းကို သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ပဲ လို႔
ဆိုေလသည္။
သူတို႔ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ္ ျမန္မာျပည္လူထုမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမ်ားစြာရွိသည္ထိုင္းစစ္တပ္က အာဏာမသိမ္းပါဘူးလို႔ ဆိုခဲ့ေပမယ့္ ယင္လတ္နဲ႔ အတိုက္အခံတို႔အၾကား ပ႗ိပကၡေတြေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္သူေတြက စစ္တပ္အုပ္ခ်ုပ္တာကိုလည္း မႏွစ္သက္၊ ထိုင္းျပည္သူေတြႏွင့္ ျမန္မာျပည္သူေတြၾကား လတ္တေလာ ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ပါက ျမန္မာျပည္သူေတြကပင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သာသည္။ အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေကာင္းေတြ ရွိေနသည္။ ဒီေနရာမွာ ထိုင္းမွာလည္း ဒီမိုကေရစီသာဆိုတာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတာပဲ ဆိုက မတူပါ။ ထိုင္းစစ္တပ္က အုပ္ခ်ဴပ္ေရးကို ယူထားၿပီး အျခား ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး လူမႈအဖြဲ႔အစည္း၊ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ပါဝင္စြက္ဖက္ျခင္း မရွိေခ်။ စစ္ဗိုလ္ေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြ ဗိုလ္မႈးေတြ က ဌာနဆိုင္ရာေတြမွာ မိုးက်ေရႊကိုယ္လုပ္ၿပီး ရာထူးဝင္ယူတာမ်ိဴ းမလုပ္ေပ။ အစိုးရဌာန လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ သက္ဆိုင္ရာ ပညာရွင္ႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္သူေတြက လုပ္ၿမဲ ေနၿမဲ အတိုင္း မိမိတာဝန္ မိမိထမ္းေဆာင္ေနယံုသာပင္။ စစ္တပ္အာဏာသိမ္း၍ ရာထူးက ဖယ္ရွားခံရသည့္ အစိုးရအမႈထမ္း မရွိပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ထိုင္းလူမ်ိဴ းတစ္ခ်ိဴ႕က စစ္တပ္အာဏာသိမ္းထားတာ တခါတေလ ေမ့ေတာင္ေမ့ေနၿပီး သတိပင္ မထားမိဟုဆိုေလသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔လည္း ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးမည့္ အခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္လင့္တာပဲ ျဖစ္သည္။
ယခင္က ထိုင္းႏိုင္ငံေရြးေကာက္ပြဲေတြမွ
ထိုင္းလူမ်ိဴ းေတြက ေနထိုင္ရာ အိမ္၊ ရပ္ကြက္မွာ ဆူဆူပူပူ ေနသည့္ အက်င့္မရွိ၊ သီခ်င္းေတြ အက်ယ္ႀကီးဖြင့္တာမ်ိဴ း၊ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ဆိုတာမ်ိဴ းေတြ မရွိ၊ ဒါမ်ိဴး လုပ္ခ်င္ပါက လုပ္လို႔ရသည့္ ကာရာအိုေကတို႔ ကလပ္တို႔ သြားၾကသည္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ ညေန ေနဝင္မိုးခ်ဴပ္သည္ႏွင့္ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ ရုပ္ျမင္သံၾကားက ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ ထိုင္ၾကည့္ရင္း၊ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရင္း ေနၾကသည္။ လမ္းမေပၚမွာ ေဟးေလးဝါးေလး ထိုင္ေနသူမရွိ၊ အလကားေနရင္း လမ္းသလားေနသူမရွိ၊ ဆူသည့္အရပ္က သူ႕ေနရာႏွင့္သူ ကလပ္ေတြ၊ ကာရာအိုေကဆိုင္ေတြ ေနရာျဖစ္ၿပီး လူေနအရပ္သည္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္၊ ထိုသို႔ တိတ္ဆိတ္ေသာ လူေနအိမ္ေတြမွာ ေရြးေကာက္ပြဲကာလဆိုပါက ညသန္းေခါင္ ေခြးေတြ အဆက္မျပတ္ေဟာင္ၾကသည္တဲ့။ ဒါဆိုေသခ်ာၿပီ ၊ ေန႔လည္မွာ မဲဆြယ္ၿပီး ညမွာ မဲဝယ္ၾကတာလို႔ ဆိုေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ထြက္လာပါက ျပည္သူေတြအက်ိဴ းကို ေရွ႔ရႈၿပီး ျပည္သူအမ်ားစု သေဘာက်ေထာက္ခံသည့္ ပါတီက အႏိုင္ရစၿမဲလို႔ ဆိုေလသည္။
ျမန္မာေတြ အတုယူစရာလို႔ ထင္မိပါသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေပးႏိုင္တဲ့သူေတြက လာေပးရင္ ျပည္သူေတြက ေပးတာယူ၊ ေႀကြးတာစားၿပီး ျပည္သူအတြက္ အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲေပးမည့္၊ ျပည့္ဘဝလံုျခံုဖို႔အတြက္ အာမခံႏိုင္မည့္ ပါတီကိုသာ မဲထဲ့မွ အနာဂတ္ေကာင္းလာမည္။ မိမိရဲ့ တန္ဘိုးရွိတဲ့ မဲျပားကို ေရာင္းစားလိုက္ရင္ေတာ့ အနာဂတ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါလိမ့္မည္။ မဲေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသည့္ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းရဲ့ လက္ထဲမွာ ရွိသည့္ မဲတစ္ျပားသည္ မိမိႏွင့္ မိမိ မိသားစု၊ ထိုမွတဆင့္ မိမိႏိုင္ငံ အနာဂတ္ပင္ျဖစ္သည္၊ ထိုမဲတစ္ၿပားသည္ ျပည္သူေတြရဲ့ ဘဝကို ေျပာင္းလဲသြားေစႏိုင္သည္အထိ အဖိုးထိုက္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ အခ်ိန္မွာ မဲတစ္ျပားကို တန္ဘိုးရွိရွိ အသံုးျပဳႏိုင္ၾကေစခ်င္ပါသည္။
ခိုင္ခိုင္ေစာလြင္
No comments:
Post a Comment