ေျပာင္းကိုေျပာင္းမွ ျဖစ္ေတာ့မည္ ၂ ႏိုဝင္ဘာ ၂၀၁၅ ဒီလိႈင္း

                     

           ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ ရက္သတၱ ႏွစ္ပတ္ခန္႔သာ လိုေတာ့သည့္ အခ်ိန္မွာ  ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င ္အေျခအေနကို  လက္ေတြ႔က်က်  ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည့္  အခါမွာေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အာဏာကို လက္ဆင့္ကမ္း အုပ္ခ်ဴပ္ခဲ့သည့္ စစ္အာဏာရွင္တို႔ရဲ့  ေခါင္းေဆာင္မႈကေန ျပည္သူေတြ ဘာမွ အက်ိဴးခံစားရတာ မရွိပဲ  ဆင္းရဲေနၾကတာ ေတြ႔ျမင္ရၿပီး  အရာအားလံုးနီးပါးမွာ ခၽြတ္ျခံဳက်ေနတာ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ရေပေတာ့သည္။  ထိုအခါမွာေတာ့  ေရြးေကာက္ပြဲ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ ပါတီထဲက အဓိက အင္အားႀကီး ပါတီ ႏွစ္ခုအနက္ အမ်ိဴးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ူပ္ NLD ႏိုင္မွ ျဖစ္မည္လို႔ လံုးဝ မွတ္ယူလိုက္ရေပသည္။  NLD ရဲ့ အဓိက ၿပိုင္ဖက္ျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ အာဏာရ ပါတီမွာ ယခင့္ယခင္ကတည္းက နာမည္သာေျပာင္းသည့္ အဖြဲ႔ ျဖစ္ရာ ကိုယ္က်ိဴ းရွာ သည့္ အဆင့္က မတက္သည့္ အဖြဲ႔ဆိုတာ ေျပာေနရန္ပင္မလိုေပ။

                    ရန္ကုန္ေျမကို ေျခခ်မိကတည္းက ျပည္သူေတြရဲ့ ေနထိုင္သြားလာ လႈပ္ရွား  ရုန္းကန္ေနရတာ ၾကည့္ၿပီး စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဤမွ်ခက္ခဲ ရုန္းကန္ေနရသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဴးေတြအတြက္ ရင္နာမိေလသည္။  တိုင္းျပည္သယံဇာတေတြကို အာဏာရွင္နွင့္ အေပါင္းပါေတြ ေဝျခမ္းယူထားၿပီး ျပည္သူေတြမွာ လူခ်င္းတူသူခ်င္းမွ် မေနရပါလား စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။  ဘိုးဘြားပိုင္အိမ္ကို  မေရာက္တာၾကာၿပီး ျပန္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ေဆြမ်ိဴ းသားခ်င္း အရင္းအခ်ာေတြက ေနစရာမရွိလို႔ လမ္းေဘးဆင္းေနရၿပီး  စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ ခန္႔ထားသည့္ အလုပ္သမားက အပိုင္စီးကာ တက္ေနသကဲ့သို႔ ခံစားရေလသည္။

            ဆင္းရဲသမွ ေနရတာက တဲပုပ္၊ ေသာက္စရာ ေရေကာင္းေရသန္႔ ေဝးစြ သံုးစရာေရမရွိ ၊ မီးမရွိ ဆင္းရဲေနသည့္ လူေတြလို တိုက္ခန္းႏွင့္ ေနစရာ ရွိေသာ္လည္း လမ္းေတြက ပ်က္ဆီး၊ ခ်ိဴင့္ခြက္ေတြ အျပည့္ ေျမသားပင္မရွိေတာ့သည့္ လမ္းေပၚမွာ  တန္ဘိုးရွိသည့္ အသက္ကို ပံုအပ္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲစြာ ေနထိုင္ရသည့္ လူေတြလည္း မ်ားစြာရွိေနေလသည္။ သက္ႀကီး ရြယ္အို ေစာင့္ေရွာက္မႈဆိုတာ မရွိ၊  အိုႀကီးအိုမေတြ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနၾကတာ မ်ားစြာ ေတြ႔ရသည္။ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလးသူငယ္ေတြ  ေနရာအမ်ိူ းမ်ိဴ းမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရသည္။  အထူးသျဖင့္ မိန္းမပ်ိဴေလးေတြ  လမ္းေဘး လက္ဘက္ရည္ဆိုင္နဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ စားပြဲထိုးေတြ လုပ္ေနၾကရသည္။ သူတို႔ေလးေတြ ရွိလွ ၁၉ႏွစ္၊ (၂၀) ႏွစ္ အရြယ္ေတြခ်ည္းသာ။ ပညာေရးနိမ့္က် ေနတာထက္  ပညာသင္ၾကားခြင့္ေတြ ဆံုးရံႈးေနၾကရသည္။ အနာဂတ္ လူငယ္ေတြ အမ်ားစုမွာ  ဘဝတိုးတက္ေရး အသိဉာဏ္ျမင့္မားေရး  အခြင့္အလမ္း ဘာမွ မရွိ၊ အစိုးရက ဘာတစ္ခုမွ လုပ္ေဆာင္ေပးတာ မရွိ။  ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလးက စၿပီး တကၠသိုလ္ပညာ သင္ယူရမည့္ အရြယ္ေတြ အားလံုး မိသားစု စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဝိုင္းဝန္းျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကရသည္။

             လူခ်င္းတူ သူခ်င္းမွ် ေနထိုင္ စားေသာက္ရသလားဆိုေတာ့ ေဝးစြ၊ ကုန္းေဈးႏႈန္းကလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိ၊ ရွာရတဲ့ သူေတြ အသက္မထြက္ရံု တမယ္ပင္၊ ေနရေတာ့ေရာ၊  အလယ္အလတ္လူတန္းစားပင္ ရန္ကုန္ ဆင္ေျခဖံုးပင္ မကပ္ႏိုင္၊  ၿမိဳ႔သစ္မွာေနရတာေတြက ဘုရားစူး လူေတြ ေနၾကတာ ဟုတ္ရဲ့လား ထင္စရာ၊ အြန္လိုင္းမွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ ေရးထားသည့္ “ တိရိစာၦန္သာသာဘဝေတြ”  ဆိုတာကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔လိုက္ရသလိုပင္။  

ျမန္မာျပည္သူေတြ အားလံုး ဆင္းရဲေနသလားဆိုလားေတာ့ မဟုတ္ျပန္၊  ခ်မ္းသာသည့္ သူမ်ားကေတာ့ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာၾကသည္။ အခ်ိဴ႔ဝန္ထမ္းေတြပင္ ရသည့္လခထက္ ပိုလွ်ံစြာ သံုးစြဲႏိုင္၊ ေနထိုင္ႏိုင္တာေတြ ရွိေနတာ ေတြ႔ရျပန္သည္။

သာမာန္ျပည္သူအမ်ားစုကေတာ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ လံုးဝ မခံစားရတာ ေသခ်ာသည္။  ဘာမွ စမ္းသပ္ေနစရာမလိုေလာက္ေအာင္ပင္ ခ်ိနဲ႔ေနေသာ ကိုယ္ခႏာ၊ ညိႈးလ်ေသာ မ်က္ဝန္းေတြထဲက ဝါက်င္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ား၊  မြဲေျခာက္ေျခာက္ အသားအေရ တို႔သည္ သူတို႔ရဲ့ က်န္းမာေရး လကၡဏာကို ေဖာ္ညႊန္းျပသေနသကဲ့သို႔ အတိုင္းသားပင္၊ 

                      အစိုးရသည္ ျပည္သူကို မေစာင့္ေရွာက္ပဲ ပစ္ပယ္ထားသည့္  အသြင္သ႑န္က အတိုင္းသား။ တိုင္းျပည္က ဘာဝင္ေငြမွ မရွိတဲ့ အတြက္ ဆင္းရဲေနတာလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ျပန္၊ အခု စာေရးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေဖ့စ္ဘြတ္နဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ အာဏာရွင္တို႔ရဲ့  ေက်ာက္စိမ္းအေရာင္းအဝယ္ သတင္းက ဟိုးေလးတေၾကာ္ေၾကာ္ တက္လာတာ ဖတ္ရသည္။ ေက်ာက္စိမ္းကရရွိေသာ ဝင္ေငြသည္ ၂၀၁၄ခုႏွစ္ တစ္နွစ္ထဲမွာပင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂ဘီလ်ံ ရွိၿပီး အစိုးရက်န္းမာေရး အသံုးစားရိတ္ရဲ့ (၄၆) ဆ ရွိတယ္လို႔ ဆိုသည္။ အဆိုပါ ဝင္ေငြေတြ ဘယ္ကို ေရာက္သြားသလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္ထားတာ ဖတ္ရပါသည္။

ေက်ာက္စိမ္းအပါအဝင္ ျမန္မာျပည္က ထြက္သည့္ သယံဇာတေတြရဲ့ အက်ိဴးအျမတ္ကို ျပည္သူေတြ ထိထိေရာက္ေရာက္ မခံစားရပဲ အက်ိဴးခံစားေနရသည့္ သူေတြ ရွိေနတာ ၿငင္းမရပါ။

              ထိုင္းမွာ အိမ္နီးခ်င္း အမ်ိဴးသမီးက ထိုင္းႏိုင္ငံသား၊  အိမ္ေျမ ျခံေတြ ငါးလံုးခန္႔ရွိသည္။  အနားမွာပင္ လက္ရွိေနသည့္ အိမ္မပါပဲ သံုးထပ္တိုက္ ႏွစ္လံုး ရွိၿပီး အျခားသူမ်ားကို လချဖင့္ ငွားထားသည္။ ရင္းႏွီးလာတဲ့အခါ သူေျပာျပခ်က္အရ သူတို႔သည္ တရုတ္လူမ်ိဴးေတြ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ေက်ာက္စိမ္း အေရာင္းအဝယ္ျဖင့္ ႀကီးပြားၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနတာ ျဖစ္သည္။ သူက ေျပာေသးသည္။ ယခင္ေခတ္ေတြက သူတို႔ တရုတ္ေတြ အခ်င္းခ်င္းမွာ  ႏြမ္းပါးသူေတြ႔ပါက ျမန္မာျပည္သြားပါ၊ ဟိုမွာ အလုပ္လုပ္ ၊ အမ်ားႀကီး လုပ္စရာမလို သံုးႏွစ္ေလာက္ဆိုပါက ေနစရာ အိမ္၊ တိုက္ႏွင့္ ကားႏွင့္ အဆင္ေျပလာၾကသည္လို႔ ဆိုေလသည္။

ျမန္မာျပည္သူေတြ ဆင္းရဲမြဲေတ၊ အလုပ္အကိုင္မရွိ၍ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနရခ်ိန္မွာ အျခားႏိုင္ငံသားေတြက ကိုယ့္တိုင္းျပည္က သယံဇာတေတြက ရရွိတဲ့ အက်ိဴး အျမတ္ကို ခံစားၿပီး ခ်မ္းသာစြာေနၾကတာ ေတြ႔ရတာ အင္မတန္ ရင္နာစရာ ေကာင္းလွသည္။ ထိုအမ်ိဴးသမီး တစ္ေယာက္ထဲမကပါ၊  အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမွာ အေျခခ်ေနထိုင္သည့္ သူလို အျခားႏိုင္ငံသား အားလံုးနီးပါး ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေက်ာက္စိမ္းႏွင့္ တြင္းထြက္ေတြမွ အက်ိဴ းအျမတ္ေတြ ရရွိခံစားၿပီး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနၾကရသည္။ သူတို႔ သားစဥ္ေျမးဆက္ပင္ စားမကုန္ပါ။ တိုက္ေတြ ေျမေတြ မိသားစုဝင္ေတြ အတြက္ လူေစ့ေအာင္ ဝယ္ထားၾကသည္။ သားသမီးေတြက ထိုင္းႏိုင္ငံသားေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီး အဆင့္ျမင့္ပညာေတြ သင္ၾကားေနၾကၿပီ။

ဒါေတြအားလံုးသည္ တိုင္းျပည္ရဲ့ သယံဇာတကို ေကာင္းမြန္စြာ မထိန္းသိမ္းႏိုင္ျခင္းႏွင့္ အုပ္ခ်ုပ္မႈ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းမႈတို႔ ေၾကာင့္ဆိုတာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲေပ။ ဤမွ် ညံ့ဖ်င္းသည့္ အစိုးရမ်ိဴး ျပည္သူေတြ ဆက္လက္ ႀကံုေနအုန္းမည္ဆိုပါက  ဒုကၡဆင္းရဲတြင္း ဘဝကေန တသက္လံုး လြတ္မွာမဟုတ္။ တိုင္းျပည္ရဲ့ စီးပြားေရး ခၽြတ္ျခံုက်ကာ တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲေန၊ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲမြဲေတ ေနသည့္ ဘဝက လြတ္ေအာင္ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္း ရွိေနတာ အဆိုးထဲက အေကာင္းျဖစ္သည္။

ဒီအေျခအေနကို ျပည္သူေတြ လက္လြတ္မခံပါႏွင့္။ တိုင္းျပည္ႀကီးကို အေကာင္းဆံုးေျပာင္းလဲႏိုင္မည့္ အခြင့္အေရးသည္ လာမည့္ ရက္သတၱပတ္အတြင္း ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္။ အတိမ္းအေစာင္း မခံသည့္ အေျခအေနတြင္ ျပည္သူအားလံုး ေျပာင္းမွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ေျပာင္းကို ေျပာင္းရမည္လို႔ သံႏိတ္ဌာန္ခ်ၿပီး အမ်ိဴးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ NLD ကိုသာ မဲေပးလိုက္ၾကပါစို႔လို႔ အတိအလင္း တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။

ခိုင္ခိုင္ေစာလြင္