" အားလံုးကိုေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ့သူ" ၁၄ရက္ စက္တဘၤာလ ၂၀၁၅ ဒီလိႈင္းစာေစာင္ အတြဲ(၄) အမွတ္( ၃၅)မွ

ေတးသံရွင္ စိုင္းထီးဆိုင္ သီဆိုထားတဲ့ အားလံုးကိုေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ့သူ သီခ်င္းရဲ့အဓိပၸါယ္နဲ႔ မတူေပမယ့္ ေခါင္းစဥ္ေလးက အေတာ္ေလးကို အပ္စပ္ေနလိုိ႔ ယူသံုးလိုက္ပါသည္။
ျမန္မာလူမ်ိဴ းေတြဟာ သိပ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တဲ့ လူမ်ိဴ း၊ စိတ္ညစ္စရာေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ေပ်ာ္ေအာင္ ေနတတ္ၾကသည္။ ဇာတ္ပြဲမ်ား ရွိလို႔ကေတာ့ မိုးအလင္း ေနေရာင္ထြက္တဲ့အထိ မအိပ္မေန ၾကည့္ၾကတာ၊ ဇာတ္ပြဲၾကည့္ရင္း တေရးအိပ္လိုက္ ထၾကည့္လိုက္ လုပ္သူရွိသလို တေမွးမွမေမွးပဲ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ပ်က္သမွ် တဝါးဝါး၊ ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ထဲက ဇာတ္နာရင္ လိုက္ငို ဒီလို ခံစားၾကည့္၊ အိမ္ေရာက္မွ မထတမ္း ေခါင္းျပားေအာင္ အိပ္ပစ္လိုက္ၾကတာလည္း ရွိသည္။ ျမန္မာလေတြမွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ ဆယ့္ႏွစ္လစလံုးမွာ ပြဲေတာ္မရွိတဲ့ အခ်ိန္ မရွိ။
ဆယ့္ႏွစ္လရာသီပြဲ ဆိုၿပီး သင္ခဲ့ရတာမွာ တန္ခူးလ သႀကၤန္ပြဲ ကေန တေပါင္းလ သဲပံုေစတီပြဲအထိ ပြဲေတာ္ေတြခ်ည္းပါပဲ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေက်ာင္းကပြဲေတြ၊ ဘယ္လို အခမ္းအနားေတြမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဖြင့္ပြဲေတြမွာ တနည္းမဟုတ္ တနည္း ကခုန္ေနၾကတာ ေတြ႔ရမွာပါ။ အၿမဲတန္း ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ျမန္မာေတြပါ၊
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း ထို႔အတူပါပဲ၊ အသက္အရြယ္မေရြး ကတတ္ၾကလည္း ေတြ႔ရပါသည္။ ရိုးရာအက တင္မက ေခတ္ေပၚအက စံုေအာင္ ကၾကသည္။ သူတို႔လည္း ျမန္မာေတြလိုပင္ ဘယ္လို အခမ္းအနားမဆို ဝိုင္းဝန္းကခုန္ၾကသည္။ ကသည့္ေနရာမွာ ထိုင္းလူမ်ိဴ းေတြက ပိုကႏိုင္သည္ဟု ေျပာရမလိုပင္၊ တခါက က်မေနတဲ့ အိမ္ေရွ႔က အိမ္မွာ နာေရးျဖစ္သည္။ နံနက္ပိုင္းမွာ သတင္းေမးသည့္ ဧည့္သည္ေတြကို ေကၽြးေမြး ဧည့္ခံၾကသည္။ ညဖက္ေရာက္သည့္အခါ မ႑ပ္ထိုးထားသည့္ သူတို႔ အိမ္ေရွ႔မွာ ဝိုင္းဝန္းကူညီ လုပ္ကိုင္ေပးသည့္ ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးကအစ၊ လူူငယ္ လူႀကီး အစံု ဝိုင္းပတ္ကၾကသည္။ ဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္က တေယာေလးကို စတင္ထိုးလိုက္ရာ က်န္လူမ်ားက အတန္းလိုက္ လက္ေလးေတြ ေၿမွာက္ကာ ကၾကသည္။ က်မက အသုဘအိမ္မွာ ကေနၾကတာ ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ အံ့့ဩၿပီး လွမ္းၾကည့္ရာ က်မကိုပင္ လာပါ အတူကလွည့္ပါ ေခၚေလသည္။ သူတို႔ကသည့္အကက ျမန္မာျပည္က တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဴ းတစ္မ်ိဴ းရဲ့ အကႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ ျဖစ္သည္။
တို႔ လူမ်ိဴ းေတြ အကအခုန္ ဝါသနာႀကီးတယ္ ထင္တာ၊ သူတို႔က နာေရးေတာင္ က သဟလို႔ ေရရြတ္မိသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဴးတူးစြာ ကေနၾကတဲ့ လူႀကီးလူငယ္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး ထိုင္းလူမ်ိဴးေတြဟာ ျမန္မာလူမ်ိဴ းေတြလိုပဲ အင္မတန္ေပ်ာ္တတ္ၾကတယ္လို႔ ေျပာမိတဲ့ အထိပါပဲ။ ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာ ဘယ္သူေတြက ပိုၿပီး ေပ်ာ္ၾကမယ္ ထင္သလဲလို႔ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ အတူတူပဲ ထင္တယ္လို႔ သူ႔အျမင္ကို ေျပာျပသည္။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္းလူမ်ိဴ းေတြက သူတို႔ တိုင္းျပည္က ပိုၿပီး ခ်မ္းသာေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတြ ပိုမ်ားသလားလို႔ လို႔ ျဖည့္ေျပာျပန္သည္။
ေျပာရရင္ ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈျခင္းလည္း နီးစပ္ၿပီး ပြဲေတာ္တခ်ိဴ႕ က်င္းပတာလည္း တူေနတာ ရွိသည္။
ဥပမာ- ျမန္မာျပည္က သႀကၤန္ပြဲေတာ္ သူတို႔ဆီမွာ စံုခလာန္လို႔ေခၚတဲ့ ေရသဘင္ပြဲ ၊ က်င္းပတဲ့ ရက္လည္း မတိမ္းမယိမ္း တစ္ရက္ေလာက္ပဲ ကြာသည္။ ပြဲေတာ္ရက္ အက် ၊ အၾကတ္၊ အတက္ အတူတူပင္၊ ေနာက္တစ္ခုက တန္ေဆာင္မုန္းလမွာ ကထိန္ပြဲ ရွိသလို သူတို႔ဆီမွာ မီးေမွ်ာပြဲ ရွိသည္။ ေရာင္စံုမီးပံုးေလးေတြ၊ ၾကာခြက္ကေလး၊ အုန္းရြက္ျဖင့္လုပ္ထားသည့္ ခြက္ကေလးေတြမွာ ဆီမီးထြန္းၿပီး ျမစ္ထဲ ေခ်ာင္းထဲ ေမွ်ာၾကသည္။ ဘုရားရွင္ကို ဆီမီးပူေဇာ္သည့္ အေလ့အထ အတူတူပင္၊ အဆိုပါပြဲမ်ားတြင္ လူအမ်ား ေပ်ာ္ပေ်ာပါးပါး သြားၾကလာၾက လည္ၾက ကၾကတာ ေတြ႔ရသည္။
ထိုင္းေတြ ေပ်ာ္ၾကသလို ျမန္မာေတြလည္း ေပ်ာ္ၾကသည္။ ထိုင္းႏွင့္ ျမန္မာ အေပ်ာ္ျခင္း မတိမ္းမယိမ္း။
သို႔ေသာ္ World Happiness Report အရ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး ႏိုင္ငံစာရင္းထြက္လာတာမွာ ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၅၆) ႏိုင္ငံမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံက အမွတ္စဥ္( ၃၆) မွာရွိၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက အမွတ္စဥ္ (၁၂၁) မွာ ရွိေနေလသည္။ ၂၀၁၄ခုႏွစ္ စာရင္းအရ ျမန္မာေတြဟာ ေအာက္အဆင့္မွာ ရွိေနတဲ့ အာဖဂန္နစၥတန္၊ ဆီးရီးယား၊ ရဝမ္ဒါ တို႔လိုပဲ မေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါဘူးတဲ့။
ဘူတန္ႏို္င္ငံရဲ့ စတုတၳေျမာက္ဘုရင္က တီထြင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ တမ်ိဴး သားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈ ( Gross National Happiness ) GHN အယူအဆေတြနဲ႔ စီးပြားေရးပညာရွင္ အမတၱာဆင္ရဲ့ အယူအဆေတြနဲ႔ တိုင္းတာတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားတာ ဖတ္ရသည္။
လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ ဂ်ီဒီပီ ပမာဏ၊ က်န္းမာစြာအသက္ရွင္ေနထိုင္ရတဲ့ ကာလ၊ လူမႈဖူလံုေရးအေထာက္အပံ့ အေျခအေန၊ လာဘ္ေပးလာ္ယူမႈ ကင္းစင္ေသာ အတိုင္းအဆ၊ အလႈအတန္းရက္ေရာမႈ နဲ႔ ဘဝအတြက္ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မႈ အစရွိတဲ့ စံေတြနဲ႔ တိုင္းတာၿပီး ထြက္လာတဲ့ အစီရင္ခံစာအရ ျမန္မာေတြ မေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါတဲ့။
အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဴပ္ေနတဲ့ သူ႕ကၽြန္ဘဝမွာ ျမန္မာႏို္င္ငံကို ေရာက္လာတဲ့ ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီးေတြက ျမန္မာလူမ်ိဴ းေတြရဲ့ ဘဝေတြကို ေလ့လာသိရွိၿပီး သူတို႔ရဲ့ စာေတြမွာ ျမန္မာလူမ်ိဴ းေတြဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ၾကၿပီး အင္မတန္ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တဲ့ လူေတြလို႔ စာေရးသားခဲ့ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သာ သိရင္ မ်က္ေစ့လည္စရာပါ။ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ခပ္ေထ့ေထ့နဲ႔ မခ်ိတင္ကဲ ေျပာၾကတဲ့ သူ႕ကၽြန္ဘဝထက္ ငါ့ကၽြန္ဘဝက သာဆိုးေနတယ္ ဆိုတဲ့ စကားကို သတိရေစသည္။
ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)နီးပါး စစ္အာဏာရွင္တို႔ အုပ္ခ်ဴပ္ခဲ့တဲ့ ကလာမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ ဆင္းရဲမြဲေတခဲ့ၾကရပါသည္။ GHN ရဲ့ စံနဲ႔ ကိုက္ညီတာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါေသးသည္။ အလႈအတန္းရက္ေရာတာပါ၊ သဘာဝေဘးဒဏ္ကို ျပည္သူေတြခံရတဲ့အခါ အစိုးရမင္းမ်ားနဲ႔ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္မသိ ကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ ခ်က္ျခင္း ထြက္မလာႏိုင္ပါ။ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ယိုင္းပင္းၿပီး ကူညီကယ္ဆယ္ လႈၾကတန္းၾက ဝိုင္းလုပ္ၾကရတာ နာဂစ္ကာလနဲ႔ လတ္တေလာ ေရေဘးသင့္ေဒသ ကိစၥမ်ားက သက္ေသခံေနေလသည္။
လူဆိုးေတြ ေထာင္ကလႊတ္၊ ျပည္သူေတြ စိုးရိမ္မကင္းစြာ ေနရ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြ ေထာင္ထဲထဲ့၊ မိဘေတြ ေဆြမ်ိဴ းသားခ်င္းေတြ စိုးရိမ္ပူပန္ရ ၊ လယ္သိမ္းယာသိမ္း ေနစရာ စားစာရာမရွိ၊ ဒုကၡၡေတြ ေပြလီေအာင္ ခံစားေနရသည့္ ျပည္သူေတြ ေရွးက ျမန္မာေတြလို ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စရာ အေျခအေနမရွိ ။
တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈနဲ႔ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးရဲ့ ဘဝအာမခံခ်က္ရွိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္မယ့္ အစိုးရတစ္ရပ္ ျမန္မာျပည္မွာ မရွိခဲ့ပါ၊ သယံဇာတေတြ မ်ားစြာ ထြက္ခဲ့ၿပီး ထိုသယံဇာတရဲ့ အက်ိဴ းအျမတ္ကို ျပည္သူေတြ မခံစားရပဲ၊ ျပည္သူ႕အက်ိဴ းအတြက္ လုပ္ေဆာင္မေပးပဲ ကိုယ္က်ိဴ းရွာ၊ မိမိမိသားစု စီးပြားေရးအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ အစိုးရလက္ေအာက္မွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ ဆင္းရဲမြဲေတခဲ့ၾကရပါသည္။ သယံဇာတအျမတ္အစြန္းကို ပုဂလိက စီးပြားေရးသမားေတြ ရရွိၿပီး ခ်မ္းသာၾကသည္။ ဆက္သြယ္ေရး၊ ေမြးေရလုပ္ငန္း၊ ေက်ာက္မ်က္လုပ္ငန္း၊ ကၽြန္းနဲ႔ သစ္လုပ္ငန္း အားလံုး စစ္အာဏာရွင္တို႔ရဲ့ မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရးေတြ ျဖစ္လာၿပီး အာဏာရွင္ေတြ ခ်မ္းသာလာၾကသည္။ အာဏာရွင္ေတြ ထားစရာမရွိေအာင္ ခ်မ္းသာၿပီး တိုင္းသူျပည္သားေတြ စားစရာမရွိ ျဖစ္သည္အထိ ဆင္းရဲမြဲေတ သြားရသည္။
ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ျဖတ္ႏိုင္မည့္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ကို ဆိုက္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ၊ ယခုတစ္ႀကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ အစိုးရသစ္တစ္ရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ေပးရမည့္ သာမာန္ေရြးေကာက္ပြဲေတြထက္ အဓိပၸါယ္ပိုရွိသည္။ ျပည္သူေတြ မလိုလားသည့္ အာဏာရွင္စနစ္ကို ျဖုတ္ခ်ႏိုင္မည့္ အခြင့္အေရး တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္ကို ျပည္သူေတြလိုလားတဲ့ စနစ္ဆီကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္မယ့္ အစိုးရတစ္ရပ္ကို ျပည္သူေတြ ေရြးခ်ယ္မွ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ ဘဝကို ေရာက္လာပါလိမ့္မည္။
အိမ္နီးခ်င္းေတြ ေပ်ာ္သလို ျပည္သူေတြ ေပ်ာ္ရြင္လိုပါက အေျပာင္းအလဲကို အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မည့္သူ ရွိေနပါၿပီ။ ျပည္သူေတြရဲ့ အက်ိဴ းကို ေရွးရႈတဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာေအာင္ ျပည္သူေတြ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လက္တကမ္းသာ လိုပါေတာ့သည္။ ဒါမွာ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ လူမႈဘဝပံုစံကို ျပန္လည္ရရွိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့ ႏိုင္ငံ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့ လူမ်ိဴး းအျဖစ္ ျပန္လည္ ရရွိေပမည္။ အားလံုးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ့သူ ဘယ္သူဆိုတာ ျပည္သူေတြ အသိဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ တထစ္ခ် ယံုၾကည္မိပါသည္။
ခိုင္ခိုင္ေစာလြင္