" စကားနဲနဲ အလုပ္မ်ားမ်ား"
ဒီဓါတ္ပံုေတြ ျပန္ျမင္လို႔ ကိုယ္တိုင္က သတိရစရာ ေပၚလာသလို ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ျပန္ရွယ္ေတာ့ မိသားစုထဲက အငယ္ဆံုး ေမာင္ေလးကလည္း သူ႔ဖက္မွာ ကိစၥတခု ေပၚေနခ်ိန္ ဒီပံုေတြ႔ၿပီး တစံုတခုကို အမွတ္ရသလို ျပန္ေမးလာေလသည္။ ဒါက ဒီစာေရးဖို႔ အေၾကာင္း ဆက္ျဖစ္လာတာပဲ ျဖစ္ေလသည္။
" ေရမီတာ ေဆာင္ထားတဲ့ ေဘာင္ခ်ာစာရြက္ ယူေသးလား" တဲ့
မဲထည့္ၿပီး မၾကာ ျပန္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကရင္း ပိုင္ဆိုင္မႈ ျပဖို႔ အတြက္ လွ်ပ္စစ္မီတာ၊ ေရမီတာ ျပဖို႔ အေမ့အိမ္က ယူရသည္။
ယူတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ယူတဲ့ လႏွစ္လ နာမည္ ရြတ္ျပေတာ့ သူက " ဒါဆို မဟုတ္ေသးဖူး" ဆိုေလသည္။ အိမ္မွာ ရွာမေတြ႔တာက ( ၂၀၁၆) ခုႏွစ္ တလပိုင္းနဲ႔ ႏွစ္လပိုင္းက ျဖတ္ပိုင္း ပါတဲ့။ ျဖစ္ပံုက ေရမီတာေကာက္တဲ့သူက အဲဒီႏွစ္လစာ မေပးရဖူးေသးဆိုကာ အခု(၁၁)လပိုင္းမွာမွ လာေကာက္သတဲ့။
တခ်ိဴ႔အိမ္ေတြက ျဖတ္ပိုင္းျပႏိုင္လို႔ မေပးရပါတဲ့၊ လာေကာက္တဲ့သူက မေပးရေသး အေျပာကို အိမ္ရွင္က ေပးၿပီးသားဆိုကာ ျဖတ္ပိုင္းျပႏိုင္ေတာ့
" ဒါဆိုလည္း ေနပေစ " လို႔ ဆိုသတဲ့၊ အိမ္ကေတာ့ တလက ျပန္ရွာေတြ႔ၿပီး ေနာက္တလစာ စာရြက္က ရွာမေတြ႔တာဆိုေလသည္။ တမင္ ဂြင္ရွာမွန္းသိသိႏွင့္ အေထာက္အထားမျပႏိုင္လို႔ ထပ္ေပးရမည့္သေဘာမို႔ သူလည္း ေပးၿပီးသား ၿငင္းလို႔မရ ၊ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဓါတ္ပံုေတြ႔ေတာ့ သတိတရ ထိုကိစၥကို ေမးတာျဖစ္သည္။
ကိုယ္ကေတာ့ အေတြးေတြတပံုတပင္၊ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ တလပိုင္းမွာ ေရမီတာ မေဆာင္ပါက သတ္မွတ္ထားတဲ့ရက္ ေက်ာ္က ေရျဖတ္တာမဟုတ္ဖူးလား၊ ဝန္ထမ္းက ေရမီတာ ေဆာင္ထားသလား မေဆာင္ထားဖူးလား တအိမ္တက္ဆင္း လိုက္ေမးရတဲ့ အလုပ္ကို အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး လုပ္ေနၾကတာလား၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ့ အခုလို ေရဖိုးမေပးရေသး၊ လွ်ပ္စစ္မီတာခသာ ေပးရသည္။ ေရက အစိုးရေပးတဲ့ ဂ်ိဴးျဖဴေရကို အလကား သံုးရသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မီတာခ ဆိုက လွ်ပ္စစ္မီး အသံုးျပဳခလို႔သာ သိၾကသည္။ အခုကေတာ့ မီတာခဆိုလွ်င္ ေရမီတာ လွ်ပ္စစ္မီတာ ခြဲေျပာရေတာ့သည္။ ထိုစဥ္က မီတာခ မေကာက္ခင္ ဝန္ထမ္းက မီတာေဘာက္စ္ကို တအိမ္တက္ဆင္း လိုက္ဖတ္ကာ စာရြက္ေပးခဲ့သည္။ လစဥ္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ရက္မတိုင္ခင္ မီတာရံုးမွာ သြားေဆာင္ရသည္။ အဆိုပါ ရက္ေက်ာ္က မီးျဖတ္သည္။ ဒါလုပ္ထံုးလုပ္နည္း ရွိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ေရမီတာလည္း ထို႔အတူ သတ္မွတ္ထားသည့္ ရက္ မေဆာင္က ျဖတ္၊ ဒါျဖင့္ မျဖတ္ပဲ ေနလို႔လား၊ က်သင့္ေငြ မေပးလည္း မျဖတ္ ဆိုက လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကို ဝန္ထမ္းက မလိုက္နာတာလား၊ ဥပေဒကို လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ လုပ္ေနၾကသလို ျဖစ္ေနသည္။
တိုးတက္သည့္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြကို ခဏ ထားလိုက္၊ ထိုင္းလို ႏိုင္ငံမွာပင္ ဒီလို ျပည္သူေတြရဲ့ လူမႈဘဝ ဝန္ေဆာင္မႈေတြအတြက္ လုပ္ထံုးလူနည္းေတြက ဥပေဒႏွင့္အညီ တိတိက်က် သတ္မွတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ျပည္သူအားလံုး ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ တေျပးညီ ကိုယ္သံုးတာ ကိုယ္ေပးရမည္၊ မေပးက ဆက္လက္သံုးစြဲဖို႔ ခြင့္မျပဳေတာ့ေပ၊ မေပးတာ ေနာက္က်လို႔ ျဖစ္ေစ၊ ေမ့ေနလို႔ ျဖစ္ေစ အေၾကာင္းတစံုတရာရွိပါက သက္ဆိုင္ရာ ဌာနႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ ေပးစရာရွိတာ ေပးသြင္းၿပီးပါမွ မူလအတိုင္း ျပန္ရမည္။ ဒါသည္ တိက်ေသာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ျဖစ္သည္။ စကားမ်ားမ်ား မေျပာရ၊ အခ်င္းခ်င္း မၿငင္းရ၊ ရန္ျဖစ္စရာလည္းမလို၊
အဆိုပါ ေရခ၊ မီးခ အျပင္ အင္တာနက္ဖိုးေတြ အားလံုးကို ရပ္ကြက္တိုင္း လမ္းတိုင္းမွာ ရွိတဲ့ ဆဲဗင္းအလင္းဗင္း( 7-11) လို ၊ စတိုးဆိုင္အေသးေလးေတြကေန ၊ ေဈးဝယ္စင္တာေတြ ျဖစ္တဲ့ တက္စ္ကို လိုတပ္စ္( Tessco Lotus) လို ေနရာေတြမွာ ေပးသြင္းလို႔ရသည္။ ဝန္ေဆာင္ခ (၁၀)ဘတ္ ေပးရသည္။ တခ်ိဴ႔ကေတာ့ (၇)ဘတ္သာယူသည္။ လဆန္းရက္မွာ အိမ္အတြက္ တလတာ လိုအပ္တဲ့ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ ဝယ္ရင္း အိမ္အတြက္ ေပးစရာရွိတာေတြ တေနရာထဲမွာ ေပးသြားလို႔ရေလသည္။ ဒါမွမဟုတ္ ဆိုင္ရာဌာနမွာ သြားေရာက္ေပးသြင္းလို႔လည္းရေလသည္
အစိုးရ အေနနဲ႔လည္း အခြန္အခ တခါထဲ ရၿပီးသားျဖစ္သည္။ မီတာခ၊ ေရခ၊ အင္တာနက္သံုးစြဲခေတြအတြက္ အခြန္က (၇)ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာက္ယူရာ က်သင့္ေငြမွာ တခါထဲ ေပါင္းၿပီးသားျဖစ္သည္။ သံုးစြဲသည့္ ယူနစ္အလိုက္ မီတာခ ဘတ္(၁၀၀၀) က်ပါက သြင္းရမည့္ ေငြပမာဏမွာ (၁၀၇၀) ဘတ္ျဖစ္သည္။ အစိုးရလည္း အခြန္အခ အျပည့္ရသလို သံုးစြဲသည့္ ျပည္သူကလည္း ယူနစ္မ်ားေလ ကုန္က်ေငြမ်ားေလ၊ ကုန္က်ေငြေပၚ ေကာက္သည့္ အခြန္အခလည္း လိုက္တက္ေလရာ ေခၽြတာ သံုးသည့္ အက်င့္ျဖစ္လာေလသည္။ တခ်ိဴ႔ ထိုင္းလူမ်ိဴးေတြဆိုက တအိမ္လံုးမွာ လူရွိေနသည့္ ေနရာမွာပဲ မီးတပြင့္သာ ထြန္းၿပီးေနေလသည္။ အေၾကာင္းမဲ့ မီးဖြင့္ထားတာ၊ ေရပိုက္ကေရေတြ သြန္က်ေနတာ မျဖစ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ၾကသည္။
ရန္ကုန္မွာေနတုန္း ဆိုင္တဆိုင္ကို ေခတၱေရာက္စဥ္ စည္ပင္က အခြန္လာေကာက္တာႏွင့္ ႀကံုတာ သတိရသည္။ စည္ပင္ဝန္ထမ္းကိုယ္တိုင္ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ အခြန္ေကာက္သည္။ လုပ္ငန္းခြန္ ေဆာင္ၿပီးသား ဆိုလိုက္ေတာ့ အမိႈက္ခြန္ ေကာက္တာပါတဲ့၊ စက္ခ်ဴပ္တာ နဲနဲပါးပါးပဲ လုပ္ငန္းႀကီး မဟုတ္ပါ ဆိုေတာ့ ေပးရမည္တဲ့၊ ဘယ္ေလာက္လဲဆိုေတာ့ ငါးရာက်ပ္ပါတဲ့ ၊ ေပးရမည့္ သူက မ်ားတယ္ ၊ ရံုးမွာလာေဆာင္မယ္ဆိုေတာ့ (၃၀၀)က်ပ္သာ ေပးပါတဲ့၊ စိတ္ထဲကေန ဘယ့္နဲ႔ အခြန္စည္းက်ပ္တယ္ဆိုတာ ဒီလို အတိုးအေလွ်ာ့လုပ္လို႔ရသလား ေတြးေတာေနတုန္း ဆိုင္ရွင္က ရံုးကိုပဲ လာေပးမယ္ ေျပာတာ မေက်မနပ္ ပြစိပြစိ ေရရြတ္ကာ ထြက္သြားေလသည္။ ဒီျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ၿပီး အဆိုပါ ဝန္ထမ္းေနရာမွာ ကိုယ္သာဆို ဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း မွန္ရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္ထြက္သြားရမလဲ ၊ ရေအာင္ေတာင္းရမယ္လို႔ ေတြးမိသည္။ လူတေယာက္မွာ သူ႔ဂုဏ္နဲ႔ သူသိကၡာဆိုတာ ရွိသည္။ ဒီဝန္ထမ္းကိုၾကည့္ကာ မွန္ရက္သားနဲ႔ ျပန္မေျပာတာလား ၊ မဟုတ္မမွန္လုပ္တဲ့အတြက္ ျပန္မေျပာတာလား သူ႔အစား စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေလသည္။ ထို အသိဆိုင္က ရံုးကို အခြန္ သြားေပးတယ္ ေျပာသံမၾကားရပါ။
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမမွန္၊ မမွန္ပဲ ျပည္သူေတြနဲ႔ မလိုအပ္တဲ့ စကားေတြေျပာ၊ ရန္ျဖစ္၊ စကားမ်ား ၊ ေရွ႔မေရာက္ ဒီလို အျဖစ္ေတြက ရုန္းထြက္ဖို႔ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတိုင္း မဲထည့္ခဲ့ရံုႏွင့္မၿပီး ေသး၊ စကားနဲနဲေျပာ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္ကာ ကိုယ္တိုင္ တဦးခ်င္းမွသည္ အဖြဲ႔လိုက္၊ ဌာနဆိုင္ရာအလိုက္ အားလံုးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲၾကဖို႔ လိုေနပါေသးသည္လို႔ ဆိုခ်င္ပါသည္။
ဒီဓါတ္ပံုေတြ ျပန္ျမင္လို႔ ကိုယ္တိုင္က သတိရစရာ ေပၚလာသလို ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ျပန္ရွယ္ေတာ့ မိသားစုထဲက အငယ္ဆံုး ေမာင္ေလးကလည္း သူ႔ဖက္မွာ ကိစၥတခု ေပၚေနခ်ိန္ ဒီပံုေတြ႔ၿပီး တစံုတခုကို အမွတ္ရသလို ျပန္ေမးလာေလသည္။ ဒါက ဒီစာေရးဖို႔ အေၾကာင္း ဆက္ျဖစ္လာတာပဲ ျဖစ္ေလသည္။
" ေရမီတာ ေဆာင္ထားတဲ့ ေဘာင္ခ်ာစာရြက္ ယူေသးလား" တဲ့
မဲထည့္ၿပီး မၾကာ ျပန္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကရင္း ပိုင္ဆိုင္မႈ ျပဖို႔ အတြက္ လွ်ပ္စစ္မီတာ၊ ေရမီတာ ျပဖို႔ အေမ့အိမ္က ယူရသည္။
ယူတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ယူတဲ့ လႏွစ္လ နာမည္ ရြတ္ျပေတာ့ သူက " ဒါဆို မဟုတ္ေသးဖူး" ဆိုေလသည္။ အိမ္မွာ ရွာမေတြ႔တာက ( ၂၀၁၆) ခုႏွစ္ တလပိုင္းနဲ႔ ႏွစ္လပိုင္းက ျဖတ္ပိုင္း ပါတဲ့။ ျဖစ္ပံုက ေရမီတာေကာက္တဲ့သူက အဲဒီႏွစ္လစာ မေပးရဖူးေသးဆိုကာ အခု(၁၁)လပိုင္းမွာမွ လာေကာက္သတဲ့။
တခ်ိဴ႔အိမ္ေတြက ျဖတ္ပိုင္းျပႏိုင္လို႔ မေပးရပါတဲ့၊ လာေကာက္တဲ့သူက မေပးရေသး အေျပာကို အိမ္ရွင္က ေပးၿပီးသားဆိုကာ ျဖတ္ပိုင္းျပႏိုင္ေတာ့
" ဒါဆိုလည္း ေနပေစ " လို႔ ဆိုသတဲ့၊ အိမ္ကေတာ့ တလက ျပန္ရွာေတြ႔ၿပီး ေနာက္တလစာ စာရြက္က ရွာမေတြ႔တာဆိုေလသည္။ တမင္ ဂြင္ရွာမွန္းသိသိႏွင့္ အေထာက္အထားမျပႏိုင္လို႔ ထပ္ေပးရမည့္သေဘာမို႔ သူလည္း ေပးၿပီးသား ၿငင္းလို႔မရ ၊ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဓါတ္ပံုေတြ႔ေတာ့ သတိတရ ထိုကိစၥကို ေမးတာျဖစ္သည္။
ကိုယ္ကေတာ့ အေတြးေတြတပံုတပင္၊ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ တလပိုင္းမွာ ေရမီတာ မေဆာင္ပါက သတ္မွတ္ထားတဲ့ရက္ ေက်ာ္က ေရျဖတ္တာမဟုတ္ဖူးလား၊ ဝန္ထမ္းက ေရမီတာ ေဆာင္ထားသလား မေဆာင္ထားဖူးလား တအိမ္တက္ဆင္း လိုက္ေမးရတဲ့ အလုပ္ကို အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး လုပ္ေနၾကတာလား၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ့ အခုလို ေရဖိုးမေပးရေသး၊ လွ်ပ္စစ္မီတာခသာ ေပးရသည္။ ေရက အစိုးရေပးတဲ့ ဂ်ိဴးျဖဴေရကို အလကား သံုးရသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မီတာခ ဆိုက လွ်ပ္စစ္မီး အသံုးျပဳခလို႔သာ သိၾကသည္။ အခုကေတာ့ မီတာခဆိုလွ်င္ ေရမီတာ လွ်ပ္စစ္မီတာ ခြဲေျပာရေတာ့သည္။ ထိုစဥ္က မီတာခ မေကာက္ခင္ ဝန္ထမ္းက မီတာေဘာက္စ္ကို တအိမ္တက္ဆင္း လိုက္ဖတ္ကာ စာရြက္ေပးခဲ့သည္။ လစဥ္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ရက္မတိုင္ခင္ မီတာရံုးမွာ သြားေဆာင္ရသည္။ အဆိုပါ ရက္ေက်ာ္က မီးျဖတ္သည္။ ဒါလုပ္ထံုးလုပ္နည္း ရွိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ေရမီတာလည္း ထို႔အတူ သတ္မွတ္ထားသည့္ ရက္ မေဆာင္က ျဖတ္၊ ဒါျဖင့္ မျဖတ္ပဲ ေနလို႔လား၊ က်သင့္ေငြ မေပးလည္း မျဖတ္ ဆိုက လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကို ဝန္ထမ္းက မလိုက္နာတာလား၊ ဥပေဒကို လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ လုပ္ေနၾကသလို ျဖစ္ေနသည္။
တိုးတက္သည့္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြကို ခဏ ထားလိုက္၊ ထိုင္းလို ႏိုင္ငံမွာပင္ ဒီလို ျပည္သူေတြရဲ့ လူမႈဘဝ ဝန္ေဆာင္မႈေတြအတြက္ လုပ္ထံုးလူနည္းေတြက ဥပေဒႏွင့္အညီ တိတိက်က် သတ္မွတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ျပည္သူအားလံုး ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ တေျပးညီ ကိုယ္သံုးတာ ကိုယ္ေပးရမည္၊ မေပးက ဆက္လက္သံုးစြဲဖို႔ ခြင့္မျပဳေတာ့ေပ၊ မေပးတာ ေနာက္က်လို႔ ျဖစ္ေစ၊ ေမ့ေနလို႔ ျဖစ္ေစ အေၾကာင္းတစံုတရာရွိပါက သက္ဆိုင္ရာ ဌာနႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ ေပးစရာရွိတာ ေပးသြင္းၿပီးပါမွ မူလအတိုင္း ျပန္ရမည္။ ဒါသည္ တိက်ေသာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ျဖစ္သည္။ စကားမ်ားမ်ား မေျပာရ၊ အခ်င္းခ်င္း မၿငင္းရ၊ ရန္ျဖစ္စရာလည္းမလို၊
အဆိုပါ ေရခ၊ မီးခ အျပင္ အင္တာနက္ဖိုးေတြ အားလံုးကို ရပ္ကြက္တိုင္း လမ္းတိုင္းမွာ ရွိတဲ့ ဆဲဗင္းအလင္းဗင္း( 7-11) လို ၊ စတိုးဆိုင္အေသးေလးေတြကေန ၊ ေဈးဝယ္စင္တာေတြ ျဖစ္တဲ့ တက္စ္ကို လိုတပ္စ္( Tessco Lotus) လို ေနရာေတြမွာ ေပးသြင္းလို႔ရသည္။ ဝန္ေဆာင္ခ (၁၀)ဘတ္ ေပးရသည္။ တခ်ိဴ႔ကေတာ့ (၇)ဘတ္သာယူသည္။ လဆန္းရက္မွာ အိမ္အတြက္ တလတာ လိုအပ္တဲ့ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ ဝယ္ရင္း အိမ္အတြက္ ေပးစရာရွိတာေတြ တေနရာထဲမွာ ေပးသြားလို႔ရေလသည္။ ဒါမွမဟုတ္ ဆိုင္ရာဌာနမွာ သြားေရာက္ေပးသြင္းလို႔လည္းရေလသည္
အစိုးရ အေနနဲ႔လည္း အခြန္အခ တခါထဲ ရၿပီးသားျဖစ္သည္။ မီတာခ၊ ေရခ၊ အင္တာနက္သံုးစြဲခေတြအတြက္ အခြန္က (၇)ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာက္ယူရာ က်သင့္ေငြမွာ တခါထဲ ေပါင္းၿပီးသားျဖစ္သည္။ သံုးစြဲသည့္ ယူနစ္အလိုက္ မီတာခ ဘတ္(၁၀၀၀) က်ပါက သြင္းရမည့္ ေငြပမာဏမွာ (၁၀၇၀) ဘတ္ျဖစ္သည္။ အစိုးရလည္း အခြန္အခ အျပည့္ရသလို သံုးစြဲသည့္ ျပည္သူကလည္း ယူနစ္မ်ားေလ ကုန္က်ေငြမ်ားေလ၊ ကုန္က်ေငြေပၚ ေကာက္သည့္ အခြန္အခလည္း လိုက္တက္ေလရာ ေခၽြတာ သံုးသည့္ အက်င့္ျဖစ္လာေလသည္။ တခ်ိဴ႔ ထိုင္းလူမ်ိဴးေတြဆိုက တအိမ္လံုးမွာ လူရွိေနသည့္ ေနရာမွာပဲ မီးတပြင့္သာ ထြန္းၿပီးေနေလသည္။ အေၾကာင္းမဲ့ မီးဖြင့္ထားတာ၊ ေရပိုက္ကေရေတြ သြန္က်ေနတာ မျဖစ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ၾကသည္။
ရန္ကုန္မွာေနတုန္း ဆိုင္တဆိုင္ကို ေခတၱေရာက္စဥ္ စည္ပင္က အခြန္လာေကာက္တာႏွင့္ ႀကံုတာ သတိရသည္။ စည္ပင္ဝန္ထမ္းကိုယ္တိုင္ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ အခြန္ေကာက္သည္။ လုပ္ငန္းခြန္ ေဆာင္ၿပီးသား ဆိုလိုက္ေတာ့ အမိႈက္ခြန္ ေကာက္တာပါတဲ့၊ စက္ခ်ဴပ္တာ နဲနဲပါးပါးပဲ လုပ္ငန္းႀကီး မဟုတ္ပါ ဆိုေတာ့ ေပးရမည္တဲ့၊ ဘယ္ေလာက္လဲဆိုေတာ့ ငါးရာက်ပ္ပါတဲ့ ၊ ေပးရမည့္ သူက မ်ားတယ္ ၊ ရံုးမွာလာေဆာင္မယ္ဆိုေတာ့ (၃၀၀)က်ပ္သာ ေပးပါတဲ့၊ စိတ္ထဲကေန ဘယ့္နဲ႔ အခြန္စည္းက်ပ္တယ္ဆိုတာ ဒီလို အတိုးအေလွ်ာ့လုပ္လို႔ရသလား ေတြးေတာေနတုန္း ဆိုင္ရွင္က ရံုးကိုပဲ လာေပးမယ္ ေျပာတာ မေက်မနပ္ ပြစိပြစိ ေရရြတ္ကာ ထြက္သြားေလသည္။ ဒီျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ၿပီး အဆိုပါ ဝန္ထမ္းေနရာမွာ ကိုယ္သာဆို ဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း မွန္ရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္ထြက္သြားရမလဲ ၊ ရေအာင္ေတာင္းရမယ္လို႔ ေတြးမိသည္။ လူတေယာက္မွာ သူ႔ဂုဏ္နဲ႔ သူသိကၡာဆိုတာ ရွိသည္။ ဒီဝန္ထမ္းကိုၾကည့္ကာ မွန္ရက္သားနဲ႔ ျပန္မေျပာတာလား ၊ မဟုတ္မမွန္လုပ္တဲ့အတြက္ ျပန္မေျပာတာလား သူ႔အစား စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေလသည္။ ထို အသိဆိုင္က ရံုးကို အခြန္ သြားေပးတယ္ ေျပာသံမၾကားရပါ။
လုပ္ငန္းႀကီးက ႀကီးသလို အခြန္အခပို ေပးရမွာ ဓမၼတာပင္။ မေပးက
လုပ္ငန္းလုပ္ခြင့္ရပ္၊ လွ်ပ္စစ္သံုးစြဲတာ၊ ေရသံုးစြဲတာ၊ အျခား
တိုင္းျပည္ရဲ့ အရင္းအျမစ္ကို ရယူသံုးစြဲတာမွာ မိမိအမွန္တကယ္
သံုးစြဲလိုက္တဲ့အတိုင္း က်သင့္ေငြ ေပးဖို႔ တာဝန္ရွိသူေတြကိုယ္တိုင္က
စနစ္တက် ေကာက္ခံ ဖို႔ လိုသည္။ နည္းပညာေတြ မတိုးတက္တာခ်ည္း လက္ညိႈးထိုးေန၍
မၿပီးပါ၊ လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္(၄၀)ခန္႔က မိတာခမေပးက မီးျဖတ္သည့္ စနစ္
ရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ေရမီတာ မေပးက ေရျဖတ္၊ ဒါ လုပ္သင့္ေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။
ျပည္သူက အခြန္ေဆာင္ရမည့္ တာဝန္ ရွိသလို အစိုးရဝန္ထမ္းေတြက အခြန္ကို
တိတိက်က် ရေအာင္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ဖို႔ လိုေနတာ
သိသာထင္ရွားေနေလသည္။
လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ဥပေဒ
တိတိက်က် ရွိက ထိုအတိုင္းအားလံုး လိုက္နာေသာ္ အခုလို စကားေတြ
ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေျပာေနဖို႔လည္း မလို၊ ေပးစရာရွိတာ တိတိက်က်ေပး၊ မေပးက
လိုအပ္သလို အေရးယူ၊ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္၊ စကားနည္းနည္းေျပာ အလုပ္တြင္မည္သာ။
ေရွးလူႀကီးေတြ ဆံုးမေလ့ရွိသည့္ စကားတခြန္းရွိသည္။ " စကားနဲရန္စဲ" လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမမွန္၊ မမွန္ပဲ ျပည္သူေတြနဲ႔ မလိုအပ္တဲ့ စကားေတြေျပာ၊ ရန္ျဖစ္၊ စကားမ်ား ၊ ေရွ႔မေရာက္ ဒီလို အျဖစ္ေတြက ရုန္းထြက္ဖို႔ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားတိုင္း မဲထည့္ခဲ့ရံုႏွင့္မၿပီး ေသး၊ စကားနဲနဲေျပာ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္ကာ ကိုယ္တိုင္ တဦးခ်င္းမွသည္ အဖြဲ႔လိုက္၊ ဌာနဆိုင္ရာအလိုက္ အားလံုးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲၾကဖို႔ လိုေနပါေသးသည္လို႔ ဆိုခ်င္ပါသည္။
ခိုင္ခိုင္ေစာလြင္
No comments:
Post a Comment