ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သတင္းစကားမွ်ရရင္ ထိုအမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ထိုင္းေရွ႔ေနမ်ားေကာင္စီက "လိပ္ကၽြန္းအမႈ ေသဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့တာကို အေျခခံတရားရံုးမွ ခ်မွတ္
ခဲ့တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ခ်မွတ္မႈအမိန္႔ကို အတည္မဟုတ္ေသးဘူး။ လက္ရွိလိပ္ကၽြန္းအမႈကို တရားစီရင္ရာမွာ တရားမွ်တမႈတရားရံုးမွာျဖစ္ပါတယ္။ တရားမွ်တမႈတရားရံုးဟာ ၃ဆင့္ခြဲျခားထားပါတယ္ ၎တို႔မွာ အေျခခံတရားရံုး အယူခံတရားရံုး ႏွင့္အဆင့္ျမင့္တရားရံုးတို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ယၡဳေသဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့တာဟာ အေျခခံတရားရံုးမွ်သာျဖစ္သည့္အတြက္ အတည္မျဖစ္ေသးပါဘူး အယူခံတရားရံုးႏွင့္ အဆင့္ျမင့္တရားရံုးအဆင့္က်န္ေနေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားမ်ား စိတ္ေအးေအးထားေပးပါ။ တရားမွ်တမႈရရွိသည္အထိ ထိုင္းေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီအဖြဲ႔က အဆင့္ျမင့္ တရားရံုးအထိ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေပးသြားမယ္" လို႔ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ထားသလို ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဴပ္ ပရာယြတ္က ဘီဘီစီရဲ့ ေမးျမန္းခန္းမွာ ဥပေဒအတုိင္း အဆင့္ဆင့္
အယူခံ၀င္ႏိုင္ေၾကာင္း ၊ " တရားရံုးက ဆံုးျဖတ္ၿပီးရင္အယူခံရံုးနဲ႔ တရားရံုးခ်ဳပ္တို႔ကို
ဆက္ၿပီးတင္ႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား။ ျမန္မာဘက္ကိုလည္း ရွင္းျပလုိ႔ရပါတယ္။
ျမန္မာဘက္က ေတာင္းဆိုတာက တရားဥပေဒအတိုင္း မွ်မွ်တတ
ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ျဖစ္တယ္။ အမႈကို လုံး၀ရုပ္သိမ္းလိုက္လို႔ ရမလား။ မရဘူးဆိုရင္ မရတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပလိုက္ေပါ့။ အယူခံ၀င္ခြင့္ ေပးထားတယ္
မဟုတ္လား။ ကမၻာ့႔ဥပေဒေတြလည္း ဒီလိုပဲ ရိွတယ္မဟုတ္လား။ ထိုင္းမွာ အယူခံရိွစရာ မလိုဘူးလား။ ဖိအားေပးတာနဲ႔ အမႈကို ရုပ္သိမ္းလိုက္တာမ်ဳိး
လုပ္လုိ႔ရပါ့မလား" စသျဖင့္ ေျပာၾကားေလသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ သူတို႔ႏိုင္ငံရဲ့ ဥပေဒ၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ထံုးတမ္းစဥ္လာေတြကို အထိုက္အေလ်ာက္ သိဖို႔ လိုအပ္လွေပသည္။ အမွတ္မထင္ လုပ္ရပ္၊ ျဖစ္စဥ္ကေန ဥပေဒခ်ိဴးေဖာက္မႈ ျဖစ္သြားရတာမ်ိဴး ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ႀကံုေတြ႔ရေလ့ရွိၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ စကားမေပါက္တာ၊ စကားတတ္ၿပီး စာမဖတ္တတ္တာ ၊ ဥပေဒမေျပာနဲ႔ ထိုင္းလူမ်ိဴးေတြရဲ့ အေလ့အထကိုပင္ နားမလည္တာေတြ ရွိၾကသည္။ အဲဒီအတြက္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အထင္လြဲတာ၊ ျပႆနာျဖစ္ၾကတာေတြလည္း မ်ိဴးစံု ရွိၾကေလသည္။
စာေရးသူ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ေရာက္ကာစက အိမ္တစ္အိမ္ရဲ့ အျပင္ဘက္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ သစ္ခြပန္း လွလွေတြကို လွလြန္း၍ လွမ္းကိုင္လိုက္ရာ အတူပါသည့္ မိတ္ေဆြက ခူးလိုက္မွာဆိုး၍ထင့္ မခူးလိုက္နဲ႔ေနာ္ အိမ္ထဲကေန ေသနတ္နဲ႔ လွမ္းပစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဆိုေလရာ လြန္လြန္းတယ္လို႔ စိတ္ထဲက ထင္လိုက္ေပမယ့္ သူတို႔ မႀကိဳက္ဆိုတာ သိရၿပီး ေနာက္တခါဆို မ်က္ေစ့ႏွင့္သာ ေငးၾကည့္ျဖစ္သည္။
ထိုင္းေတာင္ပိုင္းမွာ ထိုင္းလူမ်ိဴး ေမြးထားသည့္ ေခြးကို ဆဲ၍ ဆိုကာ ျမန္မာအလုပ္သမားေလး ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္ခံရတာ ၾကားဖူးသည္။ တကယ္ေတာ့ ထိုအလုပ္သမားသည္ ဆဲလိုက္တာ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မည္။ ဟဲ့ေခြး လို႔ ေငါက္လိုက္တာ လည္း ျဖစ္မည္။ " ေခြး" ဆိုေသာ ထိုင္းအသံထြက္မွာ ထိုင္းေတြအတြက္ ဆဲသည့္ အတိုင္း နာေစသည့္ အသံုး ျဖစ္သည္။ စာေရးသူထံ လာလည္သည့္ ေခြးခ်စ္ေသာ ကေလးမေလးက အိမ္နားက ေခြးေတြကို သေဘာက်ၿပီး ခ်စ္စနိုးကိုင္ၾကည့္ေန၍ သူ႔ကို အက်ိဴးအေၾကာင္း ေျပာျပထားရသည္။ သူက ေနာက္ေတာ့ ပါပီေလးေတြ ၊ ေဒါ့ ေတြကေလ အဲလို သံုးၿပီး ေျပာေလေတာ့သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ (၂)ႏွစ္ခန္႔က ထိုင္းကေန ျမန္မာကို တင္သြင္းသည့္ စားသံုးဆီရဲ့ အမွတ္တံဆိပ္ အသံထြက္က ေယာက်ၤားေလးေတြ ဆဲသည့္ အသံထြက္ျဖစ္သည္။ ထိုဆီပုလင္းေတြရဲ့ ပံုႏွင့္ ဒါ ျမန္မာလူမ်ိဴးေတြကို ပို႔တယ္ဆိုတာ ေစာ္ကားတာ စသျဖင့္ အေရးအသားေတြ လူမႈကြန္ယက္ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ပလူပ်ံတက္လာသည္။ နာမည္ႀကီး ဂ်ာနယ္တစ္ခုရဲ့ နာမည္ရ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္က ထိုပံုကို တင္ၿပီး ဒါအမွန္လား သိတဲ့သူ ေျပာပါဆိုလို႔ စာေရးသူ ဝင္ၿပီး ရွင္းျပမိသည္။ ထို ထိုင္းအသံထြက္မွာ အဂၤလိပ္လို ( style) ကို ဆိုလိုေၾကာင္း ျမန္မာေတြကို ဆဲတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာျပမွ သိသြားတာ ႀကံုဖူးသည္။
ထိုင္းတကၠသိုလ္တစ္ခုမွာ ႀကံုတာ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ ျပန္ေျပာတာ ေျပာျပပါအုန္းမည္။ ထိုတကၠသိုလ္ရဲ့ ပြဲတစ္ခုမွာ ျမန္မာဝတ္စံုေတြကို မိတ္ကပ္ျပင္ဆင္ေနစဥ္ ထိုင္းဆရာမ တစ္ေယာက္က လာေပးသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ဘာပြဲပဲလုပ္လုပ္ လိုအပ္သည့္ အေထာက္အကူပစၥည္း၊ ပန္း၊ ပန္းစည္း၊ ဖဲႀကိုး ၊ ဖလား၊ ေငြအုပ္ ေရႊအုပ္ စတာေတြသာမက အဝတ္အစား ၊ လက္ဝတ္ရတနာ အဆင္အယင္ေတြ အားလံုးကို သိမ္းဆည္းထားရာ ဌာနရွိသည္။ ေက်ာင္းပြဲလမ္းသဘင္ရွိက ထိုဌာနမွ ထုတ္ယူရသည္၊ အဆိုပါပြဲမွာ ျမန္မာေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြအတြက္ ျမန္မာ ဝတ္စံု ဝတ္ရမည္ဟု သိရသည္။ ေက်ာင္းသူေလးေတြ မိတ္ကပ္ၿပင္အၿပီး ထမီအဝတ္ အထက္ဆင့္ ( အထက္ဆင္) မပါ၊ ထိုင္းအမ်ိဴးသမီးေတြ လံုျခည္က ထိုအတိုင္းပင္၊ ထမီမွာ အထက္ဆင့္ တပ္မဝတ္သည့္အတြက္ ေက်ာင္းသူေတြက ျမန္မာထမီ ဆိုေပမယ့္ ထိုင္းလိုပဲ ခ်ဴပ္ထားသည္ ထင္သတဲ့၊ ဝတ္လိုက္ေတာ့ ကြင္းကလည္း က်ယ္လိုက္တာ ဆိုကာ ခါးပတ္ေတြ၊ ခါးစည္းႀကိဳးေတြနဲ႔ ခ်ည္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတုန္းမွာပဲ တဖက္က ျမန္မာေက်ာင္းသားေလး တစ္ေယာက္က အထက္ဆင့္ပါတဲ့ လံုျခည္ကိုကိုင္ၿပီး " ေဟ့ ေျပာၾကပါအုန္း ဒါက အေပၚက ထားရမွာလား ေအာက္ကထားၿပီး ဝတ္ရမွာလား" ေမးမွ ေယာက်ၤးေလးနဲ႔ မိန္းကေလး မွားေပးသြားမွန္းသိသတဲ့၊ တခ်ိဴ႕ ေက်ာင္းသားေတြဆို ေမးမေနပဲ အထက္ဆင့္ကို ေအာက္ကထားလို႔ ဝတ္ေတာင္ ထားၿပီးၿပီ၊ တစ္ေယာက္ကဆို ေခါင္းေပၚကေနေတာင္ စြပ္ခ်ၿပီး ဝတ္လိုက္တာလို႔ ဆိုေနေသးသည္တဲ့၊ တစ္ေယာက္က စိတ္ထဲ မေက်မနပ္ ျဖစ္ဟန္ျဖင့္ တမင္လုပ္တာထင္တယ္ ေျပာျပန္သည္တဲ့၊ တျခားသူေတြက ဘယ္သူက တမင္လုပ္မလဲ သူတို႔ ထမီေတြလို အထက္ဆင့္မပါတာ မိန္းကေလးဝတ္တာလို႔ ၾကည့္ၿပီး ေပးသြားတာပါဟ လို႔ ေျပာၾကရသည္တဲ့၊ ဒီလို အက်ိဴးအေၾကာင္း မသိက ခက္မည္၊ တမင္လုပ္သလား အေတြးကို တမင္လုပ္တာေပါ့လို႔ ဆြသြားႏိုင္ေလသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာေက်ာင္းသားေလးေတြ ေတာ္ပါသည္။ အထက္ဆင့္တပ္ထားသည့္ ထမီကို ေခါင္းလ်ိဴမိသည့္ အျပင္ မိန္းကေလးေတြ ပတ္ၿပီးသား ပုဆိုးကိုလည္း ျပန္ဝတ္ရေပမယ့္ မသိလို႔ အမွားအတြက္ ေမ့ေဖ်ာက္ကာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ပြဲျဖစ္သြားသည္။ ဒါသည္ မတူသည့္ အေလ့ေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည့္ အလြဲ၊ ဒါမ်ိဴး ကိုယ့္ျမန္မာဖက္က မွားယြင္းတာလည္း ရွိေကာင္း ရွိေပလိမ့္မည္။
သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာ ေအာက္ေျခသိမ္း အလုပ္ေတြ ဝင္လုပ္ေနရသည့္ အတြက္ ထိုင္းလူမ်ိဴးေတြ ထိုင္းအလုပ္ရွင္ေတြက ႏိုင့္ထက္စီးနင္း မၿပဳႏိုင္ေအာင္ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ အေနျဖင့္ သူတို႔ ဥပေဒေတြ၊ အေလ့အထေတြကို မွတ္သား ထားဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါသည္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ကိုယ္ေနတာေတာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ လြဲၾကတာေတြ ျဖစ္ၾကေသးသည္။ ကုိယ့္ဘာသာစကားၾကေတာ့ ထဲထဲဝင္ဝင္ ရွင္းျပလို႔ ရ၍ ေတာ္ေသးသည္။ အထူးသျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသ တိုင္းရင္းသားေဒသက အလုပ္သမားေတြအတြက္က ဘာသာစကား တူညီၿပီး မတိမ္းမယိမ္း ေျပာလို႔ရတတဲ့ အသံထြက္ေတြ ရွိသည္။ သူတို႔အတြက္က အဆင္ေျပသည္။ သို႔ေသာ္ စာမတတ္ျပန္ကလည္း အဆင္မေျပတာေတြရွိသည္။ ကားမရပ္ရ ေရးထားတာ မဖတ္တတ္ေတာ့ ဘာေရးထားမွန္း မသိပဲ ရပ္မိမည္။ ထိုအခါ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူ႔က ေအာ္ဟစ္ ေမာင္းထုတ္ေသာ္ မခံခ်င္သည့္ ငယ္ရြယ္သူေတြျဖစ္က စကားမ်ားၾကတာ ျဖစ္ၾကသည္။
သူတို႔ အိမ္ေရွ႔ ကားပိတ္ရပ္တာ ထိုင္းလူမ်ိဴးအခ်င္းခ်င္းပင္ သည္းမခံေပ၊ ခ်က္ျခင္း ဖယ္ေပးဖို႔ ထြက္ေျပာတာျဖစ္သည္။ ဒါေတာင္ အိမ္နားနီးခ်င္း ေတြ စကားေျပာဆို ေနသူေတြပင္၊ မ်က္ႏွာမနာဘူးလားလို႔ ေတြးမိေလသည္။ စာေရးသူတို႔ လြန္ချဲ့သည့္ (၂)ႏွစ္က ေနစဥ္က အိမ္ေရွႊမွာ ေနသည့္ ထိုင္းအမ်ိဴးသမီးႀကီးမွာ သူ႔အိမ္ထဲမွာ ကားတစ္စီးႏွင့္ ဆိုင္ကယ္ထည့္ထားၿပီး ေနာက္ကားတစ္စီးကို ရပ္စရာမရွိ၍ စာေရးသူတို႔ အိမ္ေရွ႔လာရပ္ရာ ေပးရပ္ထားလိုက္သည္။ ကိုယ့္အိမ္မွာလည္း ဘာမွ ရပ္စရာမွမရွိ၊ ထိုအမ်ိဴးသမီးကို ကားရပ္မိတိုင္း အိမ္ေတြက ဟိုက လာေျပာ ဒီကလာေျပာ ဖယ္ေပးေနရတာ သိေနေတာ့ ရပ္ပါလို႔ ထားလိုက္သည္။ စာေရးသူတို႔ကို လမ္းေတြ႔လ်င္ အတင္းေခၚတင္သည္၊ ဘယ္မွမသြား ဒီနားတင္ဟု အတင္းၿငင္းရသည္။ ကားငွားလွ်င္ သူ႔ကားကို ငွားပါဟုဆိုသည္။ အျပင္ထြက္ၿပီး ငွားရမည့္အတူတူ သူ႔ကားငွားရာ ပိုက္ဆံမယူသျဖင့္ ေနာက္မငွားျဖစ္၊ ဒါေပမယ့္ ညေရးညတာျဖစ္ျဖစ္ ကိစၥအေရးႀကီး၍ သူ႔ကားကို ငွားရင္ ခ်က္ျခင္း လိုက္ပို႔ေပးသည္။ ယခုအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ အိမ္ခ်င္းမနီးေသာ္မွ ကားငွား၍ ခရီးထြက္စရာရွိက အခ်ိန္မေရြး ခ်က္ျခင္း ကူညီသည္။ ျမန္မာျပည္က ေရေဘးအတြက္ အလႈပစၥည္းေတြ ပို႔ဖို႔ႀကံုေတာ့ ခ်င္းမိုင္ကေန တာခ်ီလိတ္နယ္စပ္အထိ ကားခမယူပဲ ကူညီသယ္ေပးသည္။ ဆိုလိုတာက လူေတြ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မတူပါ၊ လူမ်ိဴးတိုင္း လူမ်ိဴးတိုင္းမွာလည္း ဒီအတိုင္းသာပင္၊
ထိုင္းမွာ အေနၾကာသည့္ ျမန္မာတိုင္း ထိုင္းေတြက သူတို႔ အိမ္ေရွ႔ပိတ္ၿပီး ကားရပ္တာ မႀကိဳက္မွန္း သိၾကေလသည္။ တဆင့္စကား တဆင့္ၾကားေပါ့၊ ထိုင္းႏိုင္ငံက အခ်ိန္နဲ႔ လိုက္ၿပီး ထုတ္ျပန္သည့္ ဥပေဒေတြ စဥ္းမ်ဥ္းေတြ က်ျပန္ေတာ့ ထိုတဆင့္စကား ျဖင့္ မလံုေလာက္။ စာဖတ္ရင္ဖတ္၊ မဖတ္လည္း ထိုင္းရုပ္ျမင္သံၾကားၾကည့္ သည့္အေလ့ ရွိဖို႔လိုေပသည္။
ယခုရက္ပိုင္းတြင္ပင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ယဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ မရွိပဲ ေမာင္းတာ ေတြ႔ရွိက ဒဏ္ေငြ ဘတ္တစ္ေသာင္း ျပစ္ဒဏ္ခ်မည္ ဆိုထားသည္။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို အလည္လာေရာက္သည့္ ႏိုင္ငံျခားသား ခရီးသြားမ်ားက ဆိုင္ကယ္၊ ကား စတာေတြ အလြယ္တကူ ငွားရမ္း၍ ရသည့္အတြက္ တက္ေမာင္းၾကရင္း ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေတြ မ်ားလာတာေၾကာင့္လို႔ ဆိုေလသည္။ ထိုအခါ ထိုင္းမွာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ အလုပ္သမားေတြက ခါတိုင္းလို သြားလာၾကရင္း အဆိုပါ ၿပစ္ဒဏ္ႏွင့္ တိုးက မသိပဲ တစ္လစာ ၿပဳတ္သြားႏိုင္သည့္ အျဖစ္။ ယခုတဖန္ ႏွစ္သစ္ကူးနီးလာၿပီ ျဖစ္၍ အရက္မူးၿပီး ကား ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းက ဆိုင္ကယ္ေရာ ကားပါ သိမ္းမည္ဟု ေၾကညာထားေလသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္သစ္ကူးအခါသမယ ဆိုပါက ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ ရာႏွင့္ခ်ီၿပီး ေသဆံုးၾကရာ အစိုးရက နည္းမ်ိဴးစံု စည္းမ်ဥ္းေတြ ထုတ္ေနတာ ျဖစ္သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ရွိေနသည့္ ျမန္မာလူမႈအဖြဲ႔အစည္း အခ်ိဴ႔ႏွင့္ ထိုင္းဖက္က တာဝန္ရွိသူအခ်ိဴ႔တို႔ ပူးေပါင္းၿပီး ဘာသာစကားႏွင့္ ဥပေဒေရးရာေတြကို သင္တန္း ပို႔ခ်တာလည္း မၾကာမၾကာ လုပ္ေပးေနတာရွိသည္။ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအေနႏွင့္ မတတ္သာ၍ သူတပါး တိုင္းျပည္မွာ အလုပ္လာလုပ္ေနရသည့္တိုင္ မိမိရဲ့ လံုျခံုမႈႏွင့္ မိမိကုိယ္ကို ကာကြယ္သည့္ အေနျဖင့္ အဆိုပါ သင္တန္းေတြကို မ်က္ေစ့ဖြင့္ နားစြင့္ၿပီး တက္ေရာက္ၾကေစလိုပါသည္။ တဆက္ထဲမွာ မိမိပတ္ဝန္းက်င္က ထိုင္းလူမ်ိဴ းေတြရဲ့ ေနထိုင္မႈ၊ အေလ့အထေတြကို အကဲခပ္ ေလ့လာကာ သူတို႔ရဲ့ သဘာဝကို သိရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမည္။ တဆက္ထဲ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြကိုပါ သတိရွိရွိ သိနားလည္ထားကာ ဥပေဒအတိုင္း ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ပါကဘယ္သူ႔ကိုမွ အလကားေနရင္း ေၾကာက္ရန္မလို၊ အလုပ္သမားကလည္း ကိုယ့္စည္းကိုယ့္ကမ္း၊ အလုပ္ရွင္ဘက္ကလည္း သူ႔စည္းသူ႕ကမ္းနဲ႔ ဟန္ခ်က္ညီၿပီး စိတ္ေအးခ်မ္း လံုျခံုစြာ အလုပ္လုပ္ရင္းျဖင့္ ေဘးကင္းစြာ ေနထိုင္ၾကရပါလိမ့္မည္။
No comments:
Post a Comment