"သိၾကားေစသက္ေသညႊန္း" ၂၈ရက္ မတ္လ ၂၀၁၆ခုႏွစ္ ဒီလိႈင္းစာေစာင္ အတြဲ(၅) အမွတ္(၁၃)မွ

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးမွာ အႏုပညာဆိုတာ လူငယ္ေတြ အတုခိုး၊ အတုယူစရာနယ္ပယ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေရးၿပီးလို႔မွ မၾကာမီ ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဴပ္ ပရာယြတ္အိုခ်ာက အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား ေဆာင္ရြက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုရာမွာ ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတြဲ Descendant of The sun ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ကို ျပည္သူေတြ ၾကည့္ၾကဖို႔ ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားတာ ဖတ္လိုက္ရသည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ အဆိုပါ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားလို ရိုက္ႏိုင္ပါက ၊ ရိုက္လိုပါက သူ႔အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ အကုန္အက်ခံႏိုင္ ေၾကာင္း ျဖည့္စြက္ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါမွာ အဲဒီဇာတ္လမ္းတြဲဟာ ဘယ္လို ဇာတ္လမ္းမ်ိဴးပါလိမ့္လို႔ စိတ္ဝင္စားကာ အင္တာနက္မွာ ရွာေဖြမိရေလသည္။ သို႔ျဖင့္ အဆိုပါ ရုပ္ရွင္နဲ႔ ပတ္သက္တာ ေရးဖို႔ စိတ္ကူးေလး ေပၚလာၿပီး ေခါင္းစဥ္ေပးမိတာက ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားရဲ့ နာမည္တခုပင္ ျဖစ္ေနသည္။
အဆိုပါ ရုပ္ရွင္ဖာတ္လမ္းတြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သည့္အရင္က သတင္းတပုဒ္မွာ ဖတ္ဖူးတာ သတိရမိသည္။ ထိုအခါမွ တရုတ္အစိုးရက သူ႔ျပည္သူေတြကို မၾကည့္ၾကဖို႔ ေျပာသည့္ ဇာတ္ကားျဖစ္ေနျပန္သည္။ သို႔ျဖင့္ Descendant of the sun ဇာတ္ကားကို အင္တာနက္မွ ၾကည့္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းဇာတ္ကားမွာ ကိုရီယားႏိုင္ငံတြင္ လတ္တေလာျပသေနဆဲ ဇာတ္လမ္းတြဲ ျဖစ္သည္။ အပိုင္းဘယ္ေလာက္အထိ ရွိမလဲဆိုတာ မသိေသး၊ ဒါ့အျပင္ ဇာတ္လမ္း ဘယ္လိုအဆံုးသတ္မယ္ဆိုတာ မမွန္းဆႏိုင္ေသး၊ သို႔ေသာ္ လူႀကိဳက္မ်ား လူေျပာမ်ားသည့္ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ေနေပၿပီ။ အပိုင္း(၁)(၂) (၃) ခန္႔အထိ စစ္ဆင္ေရးႏွင့္ စစ္သားစရိုက္တို႔ကို အသားေပးရိုက္ျပထားသျဖင့္စစ္ကားဟု ရုတ္တရက္ သတ္မွတ္လို႔ ရေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ တိုက္ပြဲေတြထက္ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ့ စရိုက္ကို အသားေပးလာတာ ၾကည့္ရသည္။ စာေရးသူက စစ္ကားမၾကိုက္ပါ၊ မၾကည့္ပါ၊ တဖက္ႏွင့္တဖက္ ေသြးသံရဲရဲ ပစ္ၾကခတ္ၾက ေသနတ္သံ တဒိန္းဒိန္း ႏွင့္ တိုက္ပြဲေတြကို မၾကည့္လိုပါ၊ ေလးတန္းအရြယ္တုန္းက " အခ်စ္တပြဲစစ္ပြဲတရာ" ဆိုသည့္ ေက်ာ္ဟိန္း၊ ခင္သန္းႏုတို႔ ပါဝင္ သရုပ္ေဆာင္သည့္ စစ္ကားမွာ နာမည္အလြန္ႀကီးသည္။ မိသားစုအားလံုး သြားၾကည့္၍ လိုက္ပါသြားရၿပီး ရံုထဲမွာ မၾကည့္ႏိုင္ပဲ အိပ္ေနလိုက္သည္။ ရုပ္ရွင္အၿပီး ရံုဝကအထြက္မွာ ေကာင္းလိုက္တဲ့ကားဆိုကာ တသသေျပာေနၾကသည့္ အသံေတြၾကားရၿပီး စစ္တိုက္တာ၊ လူသတ္တာ လူေတြက ဘာေကာင္းတာေျပာ တာလဲ လို႔ မေက်မနပ္ ျဖစ္ဘူးသည္။ ေနာင္ စစ္ကားဆိုက ဘာရုပ္ရွင္မွ မၾကည့္ပါ၊ အေၾကာင္းကေတာ့ တဖက္ႏွင့္တဖက္ ပစ္ခတ္ၿပီး ေသၾကေက်ၾကတာကို မၾကည့္ခ်င္တာပဲ ျဖစ္သည္။ တျခား ဘာခံယူခ်က္ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိပါ။
သို႔ေသာ္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ေရာက္ရွိၿပီး ျမန္မာျပည္ နယ္စပ္ေဒသအသီးသီးက ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ေနၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဴးစုေတြနွင့္ ေတြ႔ထိၿပီး သူတို႔ရဲ့ ဘဝေတြကို သိျမင္လာသည့္အခါ စစ္ပြဲေတြကို မုန္းတီးလာသည္။ စစ္ ဆိုသည့္ အသံကို သူတို႔ေတြႏွင့္ထပ္တူ မၾကားလို ျဖစ္လာသည္။ တိုက္ပြဲၾကားက အျပစ္မဲ့ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြရဲ့ ခါးသီးလွသည့္ ဘဝေတြ၊ နာက်င္မႈေတြ၊ အတိဒုကၡေရာက္ရတာေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဒဏ္ရာေတြကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသည့္အခါမွာေတာ့ စစ္ရဲ့ ဆိုးက်ိဴးကို ပိုသိလာရသည္။ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြနဲ႔ ထပ္တူ ခံစားတတ္လာမိသည္။ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္က တိုင္းရင္းသားေတြ၊ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား တိုင္းရင္းသားေတြ ရဲ့ ပညာေရး က်န္းမာေရး အလုပ္သမားအေရး အစစကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာက အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးက အခ်ိဴ႔ေသာ လူပုဂိုလ္ေတြရဲ့ ဘာလူမ်ိဴးလဲ အေမးကို" ျမန္မာ"လို႔ ေျဖက" ဘာတိုင္းရင္းသားလဲ "ထပ္ဆင့္ေမးတတ္သည္။ " ဗမာ" ဆိုက တိုင္းရင္းသားေတြကို ႏွိပ္စက္ကလူျပဳသည့္ သူေတြလို႔ စြပ္စြဲလိုဟန္ မႏွစ္ၿမိဳ႔ဟန္ေတြကို ခပ္ၿပံုးၿပံၽႏွင့္ ရင္ဆိုင္ကာ နားလည္ေပးတတ္လာသည္။ အက်ိဴးအေၾကာင္းကို ခြဲျခားျမင္ေအာင္ ရွင္းျပမိသည္။
စာေရးသူ လုပ္အားေပးဆရာမ လုပ္ေနသည့္ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြအတြက္ ပညာသင္ေပးေနသည့္ ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြ စာေမးပြဲေျဖကာနီး presentation လုပ္ၾကရသည္။ ေခါင္းစဥ္ေတြ အမ်ိဴးမ်ိဴးထဲကမွ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား လူငယ္ေလး ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ေခါင္းစဥ္က "cold war " စစ္ေအးတိုက္ပြဲဆိုေပမယ့္ စစ္ပြဲေတြက အစၿပဳေျပာၾကသည္။ ကေလးတေယာက္က သူ႔အေတြ႔အႀကံုေတြကို ထဲ့သြင္းေျပာသည္။ သူ႔အသံေတြ တုန္ယင္ေနသည္၊ နားေထာင္ေနသည့္ ဆရာ/ ဆရာမေတြ၊ ေက်ာင္းသား/ သူေတြၿငိမ္သက္ေနသည္၊
Imagine တဲ့
Imagine there's no heaven
it's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today ..............Ahah aahh
Imagine there's no countries
it isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace.............Yoohoo ooh
You may say I' am a dreamer
But I am not the only one.I hope someday you'll join us.
And the world will be as one.
Imagine no possession
I wonder if you can .
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
...........................................................
အဆိုပါ ေက်ာင္းသားက ဂၽြန္လင္ႏြန္ရဲ့ " " ေတးသြားကို ရြတ္ဆိုျပရင္း presentation ကို အဆံုးသတ္သည္။ သူတို႔ေတြရဲ့ ဘဝျဖတ္သန္းမႈနဲ႔ စိတ္ခံစားခ်က္က ရင္ကို လာရိုက္ခတ္ေလသည္။
ဆက္ရလ်င္ ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဴပ္က အဆိုပါဇာတ္ကားကို သေဘာက်လို႔ ညႊန္းသည္၊ သူက ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီးကတည္းက စစ္သားေတြအေၾကာင္း၊ သူတို႔ စစ္တပ္ရဲ့ ေပၚလစီ စတာေတြကို သီခ်င္းေတြ စပ္ေစလိုေၾကာင္း မၾကာခဏ ေျပာသည္။ ျမန္မာျပည္ထက္သာတာက" ေပၚလစီသီခ်င္းေရးဟ၊ မေရးရင္ အႏုပညာလုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ပိတ္လိုက္မယ္" "လို႔ အဓမၼခိုင္းေစတာမ်ိဴး မရွိတာပင္။ ေရးဖို႔၊ ရိုက္ဖို႔ မၾကာခဏ ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္မွာ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ကေန ထြက္လာသည့္ ေပၚလစီ သီခ်င္းေတြလို မ်ားစြာ ထြက္လာျခင္း မရွိ။ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြႏွင့္ နီးစပ္မႈရွိၿပီး အႀကံဉာဏ္ေတြ ဖလွယ္ၾကသည္လို႔ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေရးသားတာဖတ္ရေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ၾကည့္ရတာ " ေဝလည္းေမႊးေၾကြလည္းေမႊး" လို ကားေတြ ရိုက္ေစခ်င္ပံုရတယ္လို႔ စာေရးသူတို႔ ေျပာမိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာေတြက အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့သည္၊ တရုတ္ျဖဴက်ဴးေက်ာ္မႈကို တိုက္ထုတ္သည့္ တိုက္ပြဲ စတာေတြ ရွိသည္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ့ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရိုက္ျပစရာ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ေတြ မ်ားစြာရွိေလသည္။ ရုပ္ရွင္ဆိုတာ စိတ္ကူးယာဥ္ဆိုေပမယ့္ လက္ေတြ႔ဘဝႏွင့္ ကင္းကြာၿပီး ရိုက္ယူ တင္ျပ၍ မရတာပင္၊
ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲက တပိုင္းကို တနာရီၾကာသည့္ အပိုင္း (၉)ပိုင္း အထိပဲ ရွိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ၿပီးသမွ်ကို ၾကည့္ရင္းႏွင့္ ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဴပ္ ပရာယြတ္ညႊန္းတာလည္း ညႊန္းေလာက္ပါေပတယ္လို႔ ေျပာမိရသည္။ စစ္တပ္အေၾကာင္း ၊ စစ္သားေတြအေၾကာင္း မွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တိုက္ပြဲေတြ တဂ်ိန္းဂ်ိန္း ျဖစ္ေနသည့္ စစ္ကားမဟုတ္။ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ လူေတြကို ကယ္တင္တာ၊ လူမႈေရးေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးတာေတြကို ရိုက္ျပထားသည္။ သဘာဝေဘးဒဏ္ခံလိုက္ရသည့္ ေဒသမွာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဴးေတြ မဟုတ္ေပမယ့္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားသည့္ စိတ္ဓါတ္ေတြျဖင့္ အသားအေရာင္၊ ဘာသာ၊ လူမ်ိဴးမခြဲျခားပဲ ကယ္တင္ၾကသည့္ လူငယ္ ဆရာဝန္၊ စစ္သား တို႔ရဲ့ အေၾကာင္းကို ဇာတ္ကြက္ေဖာ္ထားသည္။ ဤမွ်ျဖင့္ပင္ ဇာတ္လမ္းမဆံုးေသးေပမယ့္ ၾကည့္ရတာ အဖိုးတန္သည္။ ေကာင္းလိုက္သည့္ကား ေကာင္းလိုက္သည့္ ပညာေပးလို႔ ေရရြတ္လိုက္မိသည္။
တိုက္ပြဲေတြထက္ ျပည္သူ႔အက်ိဴး ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြကို ျပတာမွာ ကမၻာေပၚမွာ ရွိသည့္ မည္သည့္တိုင္းျပည္မဆို စစ္ကို မလိုလားတာ၊ စစ္သားကိုမလိုလားတာမဟုတ္ ဆိုတာျပေနသည္။ စစ္တပ္က စစ္တိုက္ေနမွမဟုတ္ လူထုအက်ိဴး၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အက်ိဴး သာမက ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ ရွိေသာ တိုင္းျပည္၊ လူမ်ိဴးေတြရဲ့အက်ိဴးကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖင့္ အက်ိဴးျပဳအလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကပါလား အသိအျမင္ေပးေလသည္။ စစ္ပြဲေတြ ရပ္သြားက စစ္သားေတြရဲ့ အင္အား စစ္တပ္အင္အားျဖင့္ အက်ိဳးျပဳႏိုင္တာေတြ မ်ားစြာရွိပါလား သိျမင္ရသည္။ တေသြးတသံတမိန္႔ဆိုသည့္ စည္းကမ္းကို ျပည္သူေတြ ေကာင္းဖို႔၊ လူသားေတြကို ကယ္တင္ဖို႔ အသံုးခ်သြားတာ အင္မတန္ ေကာင္းလွသည္။
ျမန္မာျပည္ ပရိတ္သတ္ၾကားမွာ " အြန္ေစာ" လို႔ လူသိမ်ား၊ လူႀကိဳက္မ်ားသည့္ နာမည္ေက်ာ္ ကိုးရီးယားရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္" ေဆာင္းေဟကို " က ဆရာဝန္တေယာက္ အျဖစ္ပါဝင္ သရုပ္ေဆာင္ထားသည္။ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစညး္ လုပ္အားေပး ေဆးဘက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႔ႏွင့္ စစ္တပ္တို႔ရဲ့ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ၾကပံုေတြ ျမင္ေတြ႔ရသည္။ အားလံုးေသာ ဇာတ္ရုပ္မွာ လူငယ္ေလးေတြ ျဖစ္သည္။
မ်ိဴး ခ်စ္စိတ္ရွိမႈ ၊ အမိန္႔နာခံမႈ ၊ တာဝန္သိမႈ၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈ စတာေတြမွာ စစ္သားေတြမွာတင္ ရွိဖို႔လိုအပ္တာမဟုတ္ တိုင္းျပည္မွာရွိေသာ ျပည္သူလူထုအေပါင္းႏွင့္ အဖြဲ႔အစည္း၊ လုပ္ငန္း ဌာနတိုင္းမွာ သိထား က်င့္သံုးဖို႔လိုေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပသကဲ့သို႔ အသိရလာေစသည္။
တကယ့္အျဖစ္အပ်က္မဟုတ္ ရုပ္ရွင္ေလ ရုပ္ရွင္ကေတာ့ ဒီလိုေပါ့ဟု အထြန္႔တက္ႏိုင္ေပမယ့္ ရုပ္ရွင္ဆိုတာ ၊ ဖန္တီးထားတဲ့ အႏုပညာဟာ လူသားေတြရဲ့ အတိတ္သမိုင္း ပစၥဳပၸန္သမိုင္း၊ အနာဂတ္သမိုင္းေတြ မရွိပါပဲ ဖန္တီးလို႔ မရတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အာဏာသိမ္းစစ္ေခါင္းေဆာင္ ဝန္ႀကီးခ်ူဴပ္ ပရာယြတ္ကိုယ္တိုင္က ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ သေဘာက်လြန္း၍ ညႊန္းဆိုလိုက္သည့္ အဆိုပါ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္းတြဲကို ၾကည့္မိရင္း လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ဦးေဆာင္မႈကို တေသြမတိမ္းလိုက္နာၿပီး အျမင္က်ယ္မႈ၊ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ အကင္းပါးပါးသိတတ္ၾကေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၊ တိုင္းျပည္အတြက္ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ၾကသည့္ လူငယ္အမ်ားစု၊ မ်ိဴးခ်စ္ဆိုတာ ေမြးကတည္းက ေသြးသားကပါလာသည့္ အသိဉာဏ္ျမင့္မားသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ေရွ႔ခရီးလမ္းဟာျဖင့္ ေအာင္ျမင္သည့္လမ္းေၾကာင္းေတြပဲဆိုတာ ေတြးဆ သိျမင္လာရေပေတာ့သည္။
ခိုင္ခိုင္ေစာလြင္