"စာေပ အနုပညာမွသည္ ခ်စ္ျခင္းတရား" ၂၁ရက္ မတ္လ ၂၀၁၆ခုႏွစ္ ဒီလိႈင္းစာေစာင္ အတြဲ(၅) အမွတ္( ၁၂)မွ

ဒီရက္ပိုင္းမွာ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္ရဲ့ ကဗ်ာေတြ လူမႈကြန္ယက္မွာ ဆက္တိုက္ပ်ံ႔ႏွံံ႔လာသည္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အမ်ိဴးသား
ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ မွ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သမတမွာ ဆရာႀကီး၏ သားျဖစ္၍ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္ကို သတိတရျဖစ္ကာ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပၾက၍ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူတို႔ မူလတန္းေက်ာင္းသူဘဝက ရြတ္ဆိုခဲ့ရသည့္ ကဗ်ာမ်ားကို ျပန္လည္ ရြတ္ဆိုရင္း ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ရသည္။ အႏွစ္ေလးဆယ္ေက်ာ္ကို ျပန္ေရာက္သြားသလို ခံစားရသည္။ တဆက္တည္းမွာ အဆိုပါကဗ်ာေတြ တိမ္ျမဳပ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ လူတစု အေၾကာင္းဆီ စိတ္ကေရာက္ရျပန္သည္။
ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္မွာ အမ်ိဴးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ ၁၉၉၀ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒီအခ်က္တခုကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး ဆရာႀကီးရဲ့ ကဗ်ာေတြ စာသင္ခန္းျပင္ပ၊ ေက်ာင္းျပင္ပကို ဘာ့ေၾကာင့္ ေရာက္သြားရသလဲ အေျဖထင္းကနည္းပါ၊ ထို႔အတူ ဆရာႀကီးတင္မိုး ကဗ်ာေတြလည္း ထို႔အတူ၊ အလားတူ အျခားေသာ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ ၊ ေတးေရးဆရာ၊ ဒါရိုက္တာ အစရွိေသာ အႏုပညာသမားတုိ႔ရဲ့ လက္ရာေတြ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အပိတ္ခံထားရတာ၊ ေခ်ာင္ထိုးခံရတာေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိလာခဲ့သည္။ ေက်ာင္းတံခါးေတြပိတ္ၿပီး ေထာင္တံခါးေတြ ဖြင့္ခဲ့သည့္ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ အႏုပညာဆိုသည့္ ယဥ္ေက်းမႈလူအဖြဲ႔အစည္းကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးသည့္ ပညာရပ္ေတြလည္း ပိတ္ပင္တားဆီးခံခဲ့ရသည္။
တခဏခ်င္းမဟုတ္ေပမယ့္ ယခုလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္လာေသာအခါ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာတို႔ႏွင့္ အလွမ္းေဝးသည့္ လူ႔အသိုင္းအဝန္းဆီကေန လူရိုင္းေတြ အရိုင္းစိတ္ေတြ မ်ားျပားစြာ ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
ရုပ္ျမင္သံၾကားလိုင္းတခုကေန " အေဝးတေနရာ" ဆိုတဲ့ ေမဆြိ၊ ရတနာဦးနဲ႔ မီမီဝင္းေဖတို႔ သံုးေယာက္ show ကို ျပန္ျပတာ ၾကည့္ရင္း စာေရးသူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာမိၾကသည္။
" အေမွာင္ရယ္ ႀကီးစိုးတဲ့ ညအလယ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ညသန္းေကာင္ယံအလယ္ တိတ္ဆိတ္ျခင္းက လႊမ္းမိုးလို႔ၿငိမ္သက္ဆဲ တို႔ရဲ့ အေမွာင္ထဲ ဟိုး ဟို ဟိုးအေဝးႀကီးက ၿငိမ္သက္ဆဲ ဆဲလည္းသံ ကိုယ္ၾကားတယ္ " ဒ႑ာရီ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲက" ပန္းခ်စ္သူႏွင့္ မိုး"ဇာတ္ဝင္ေတး ႏွစ္ပုဒ္ကို နားေထာင္လိုက္ရသည္။ ထိုဇာတ္ကားထဲမွာ သရုပ္ေဆာင္သည့္ ဇင္ဝိုင္းနဲ႔ ေမသန္းႏုကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္ကေလးေတြရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာဘဝႏွင့္ သူတို႔ရဲအခ်စ္ကို ေဖာ္ၾကဴးထားသည္။ ထိုကားထဲမွာ ခင္ေမာင္တိုးႏွင့္ မီမီဝင္းေဖတို႔ ဆိုထားတာေလး ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိသည္။
" ေလေျပညင္းရယ္ ၿငိမ္သက္ဆဲညမွာ အသာယာတိုးလို႔ တိုက္ခတ္ေန သင္းပ်႔႔့ံေမႊးတဲ့ ပန္ရနံ႔ေတြ ေဆာင္ယူ....သယ္လာ ေလညင္းေရ...................................ေလယူရာ ယိမ္းႏြဲတဲ႔ ပန္းေလးတပြင့္ရယ္ ၿငင္သာစြာဖူးပြင့္လို႔ ဖို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမယ္
............... ပန္းခ်စ္သူတို႔လက္နဲ႔ကြယ္ ခူးဆြတ္ဖို႔ စိုးရြ႔ံလို႔ေ နတယ္ ........ဆြတ္ယူမယ္ ဟန္ျပင္ ယုယစြာေထြးေပြ႔ထားပါမယ္ အသာယာဆြတ္ယူရင္မွာသိမ္းထားမယ္ ......ကိုယ္ေလ ပန္းေလးတပြင့္ရယ္ ..........."
ေနာက္ခံ သီဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းက အခ်စ္သီခ်င္းေပမယ့္ ႏူးညံ့သည့္ ခ်စ္ျခင္းတရားကို ေဖာ္က်ဴးျပသထားသည္။ အခ်စ္ဆိုတာကို သစၥာရွိမႈ ေစာင့္ထိန္းမႈတို႔ျဖင့္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔စြာ ဖန္တီးထားသည့္ ရုပ္ရွင္ျဖစ္သည္။
ယခုေခတ္လို " ခ်စ္မလား မခ်စ္ဘူးလား မခ်စ္ရင္ သတ္ေသလိုက္မယ္၊ ေနာက္တေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ေနလား ဒါးနဲ႔ထိုးလိုက္မယ္ ဆိုသည့္ ျပကြက္မ်ား မပါရွိပါ။ ေဖေတာ့ ေမာင္ေတာ့ အဓိပၸါယ္နွစ္ခြထြက္ေစသည့္ ညစ္ညမ္းစကားလံုးေတြ မသံုးပါ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ သရုပ္ဆိုကာ အုပ္စုဖြဲ႔ ဆူညံ ေအာ္ဟစ္ ၊ တဖက္ႏွင့္တဖက္ ဘယ္သူ႔မွ ဂရုမစိုက္ဘူးကြ စသည့္ ၾကမ္းတမ္းသည့္ စရိုက္မ်ိဴးေတြ မပါရွိပါ။ သို႔ျဖင့္၍ သီခ်င္းကေနတဆင့္ ရုပ္ရွင္ ၊ ရုပ္ရွင္ကေနတဆင့္ ဝတၳဳေတြဆီ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကရင္း အခုေခတ္ကေလးေတြ အခ်စ္ဝတၳဳေတြ ဖတ္ခြင့္ရၾကပါ့မလား ေျပာမိၾကသည္။
စာေရးသူတို႔ လူငယ္ဘဝမွာ ၿငိမ္းေက်ာ္၊ ႏြမ္ဂ်ာသိုင္း၊ ေမာင္စိန္ဝင္း( ပုတီးကုန္း)၊ မိုးမိုး(အင္းလ်ား)၊ မစႏၵာ အစရွိေသာ စာေရးဆရာတို႔ရဲ့ ဝတၳုေတြ ဖတ္ခဲ့ရတာ ျပန္ေျပာင္းေျပာျဖစ္သည္။ အခ်စ္ဝတၳဳ ဆိုတာထက္ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ေသာ ေမတၱာတရားေတြ လြမ္းျခံုထားသည့္ အခ်စ္ဝတၳဳေတြ ျဖစ္သည္။ ယခုေခတ္လူငယ္ေတြ စာဖတ္ၾကရဲ့လား ပူပန္မိသည္။ လူငယ္အားလံုးကို မဆိုလိုေသာ္လည္း အမ်ားစုကို ဆိုလိုပါသည္။ အခ်ိဴ႔လူငယ္ေတြ စာအင္မတန္ဖတ္တာ ျမင္ဖူးပါသည္။ အခ်စ္ဆိုတာ လူေတြ မကင္းႏိုင္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ထိုအရာကို သရုပ္ေဖာ္ရာမွာ အႏုပညာသမားေတြက မ်ားစြာအားသာသည္။ သူတို႔ သရုပ္ေဖာ္တာကို ဖတ္ၾကသည့္ လူေတြက အတုခိုးၾက အတုယူၾကတာျဖစ္သည္။ လူငယ္ေတြအတြက္ စာေပ ဂီတ အႏုပညာသည္ ပညာဆည္းပူးရာ နယ္ပယ္ ဆိုက မမွား၊
မိန္းကေလးက ျပန္မႀကိဳက္၍ ဆိုကာ ေယာက်ၤားေလးက ဓါးနွင့္ထိုး၍ မိန္းကေလး ေသဆံုးသြားရသည့္ အမႈအခင္းေတြ ျဖစ္လာတာ မၾကာခဏ သတင္းေတြမွာ ဖတ္ရသည္။ လူတဦးနဲ႔ တဦးေမတၱာရွိၾကတာကေန အမႈအခင္း ျဖစ္သည္အထိ ေရာက္ၾကသည္။ မၾကာမီက ဟိုးေလးတေၾကာ္ေၾကာ္ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ဧရာဝတီတိုင္းကၿမိဳ႔နယ္ေလး တခုက လူသတ္အေလာင္းေဖ်ာက္သည့္ အမႈမွာ သံုးပြင့္ဆိုင္ အခ်စ္တဲ့၊ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြက အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ႏွစ္ဆယ္စြန္းစြန္းေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ သူနာျပဳဆရာမနဲ႔ က်န္းမာေရးမႈးတဲ့၊ ယခင္ အဆက္ေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္သူကို သူနာျပဳျဖစ္တဲ့ မိန္းကေလးက ေဆးထိုးသတ္တယ္လို႔ ကနဦး ထြက္ခ်က္မွာ ပါဝင္ပတ္သက္တဲ့ လတ္တေလာ ခ်စ္သူ က်န္းမာေရးမႈးက ဝန္ခံထားသတဲ့၊ လူတေယာက္ကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ပစ္လိုက္ႏိုင္သည့္ အရိုင္းစိတ္ေတြ ကို ဘာ့ေၾကာင့္ ေပၚလာရသလဲ၊ လူသတ္တယ္ဆိုတာ အင္မတန္ ရက္စက္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ၿပီး ရက္စက္တဲ့ စိတ္ေတြ ဒီလို အသက္ငယ္ငယ္ေလးေတြမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ ျဖစ္ေနရတာလဲ ေမးခြန္းေတြ ေမးမိၾကသည္။ ကေလးေတြ စာမဖတ္ၾကဘူးလား၊ စာဖတ္ရင္ ဒီလို အသိဉာဏ္မဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ိဴး လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာမိၾကသည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ကစၿပီး ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ အႏုပညာနယ္ပယ္၊ အတုယူစရာ ပတ္ဝန္းက်င္ က်ဥ္းေျမာင္းခဲ့ရသည့္ စနစ္ဆိုးတခုကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရလို႔ပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်ရသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြက လူငယ္ေတြ မူးယစ္သားေကာင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အစိုးရက လက္ပိုက္ၾကည့္မေနပါ၊ ဗ်ဴဟာေတြခ်မွတ္ၿပီး မူးယစ္အႏၱရာယ္က လူငယ္ေတြကို ဆြဲထုတ္ခဲ့ပါသည္။ သူတို႔ အသံုးျပဳခဲ့သည္က အားကစားႏွင့္ အႏုပညာ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ရဲ့ မ်ိဴးဆက္သစ္ေတြကို ေမြးထုတ္ရာမွာ ပညာေရးသာမက အျခားလူငယ္ေတြ စိတ္ဝင္စားသည့္ နယ္ပယ္ကိုပါ ျမွင့္တင္တာ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။
" က်မဆို ငယ္ငယ္က ကေလးစာအုပ္ေတြ စဖတ္ခဲ့ရတာ၊ တျဖည္းျဖည္းမွ လူႀကီးဆန္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ဖတ္လာတာ၊ အခု အသက္ႀကီးလာေတာ့ အထုပၸတၱိစာအုပ္မ်ိဴး းကို ပိုစိတ္ဝင္စားလာတယ္။ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တာမ်ိဴးကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး အျပင္စာေပေတြကိုေျပာတာ၊ ေနာက္ပိုင္း ရင့္က်က္လာၿပီး တျခားလူေတြ ဘဝေတြအေၾကာင္း ပိုသိခ်င္လာတာလည္း
ပါတယ္။ သမိုင္းကိုလည္း စိတ္ဝင္စားတယ္၊ ခရီးသြားစာေပလည္း ဖတ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အသက္ႀကီးလာေတာ့ ကဗ်ာကို ပို စိတ္ဝင္စားတယ္။ ကဗ်ာဆိုရင္ တေၾကာင္းထဲမွာကို အေတြးအေခၚေတြ အမ်ားႀကီးပါတယ္။ စာအုပ္တအုပ္ထက္ေတာင္ ပါခ်င္ပါမယ္။
အဲဒီေတာ့ စာဖတ္တာကို အေလ့အက်င့္လုပ္ရမယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ရဲ့ အသိဉာဏ္ ၊ ဦးေႏွာက္ကို စိန္ေခၚတဲ့စာမ်ိဴးကို ဖတ္ရမယ္။ အလြယ္အေပါ့ေတြကို မဖတ္နဲ႔ေပါ့၊ တခါတေလ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ စိတ္ေပ်လက္ေပ်ာက္ဖတ္တာ မေျပာလိုပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ့ အသိဉဏ္ကို စိန္ေခၚတဲ့ စာမ်ိဴ းကို ေရြးဖတ္ရမယ္။ ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္ေပးတဲ့ စာမ်ိဴးကို အတိုင္းအတာတခု အထိ ဖတ္ရမယ္။ "
ဒါကေတာ့ က်မတို႔ရဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာဖူးတဲ့ စကားပါ၊ စာဖတ္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မၾကာခဏ ေျပာတဲ့အထဲက မွတ္မိတာတခုပါ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အမ်ိဴးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ူပ္ကို ျပည္သူေတြ တခဲနက္ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ အေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ပညာတတ္ေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ိဴးနွိမ္ထားရာက ပညာနယ္ပယ္ပြင့္လာေတာ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္မွန္းတာလည္း တခုအပါအဝင္ပါ။ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမားသူေတြ ဦးေဆာင္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္ကို ျပည္သူေတြ ေစာင့္စားေနၾကပါၿပီ။
ယခုလာမည့္ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ျပည္သူေတြ ေရြးခ်ယ္လိုက္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ျပည္သူ႔ကိုယ္စား ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လိုက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမတမွာ ပညာတတ္အျပင္ စာေရးဆရာဆိုေသာ အႏုပညာဂုဏ္ျဒဗ္ပါ ပါရွိရာ တိုင္းျပည္ရဲ့ ဘဝကို ပညာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့စြာ ဦးေဆာင္မည့္သူဟု ျပည္သူေတြ အားရဝမ္းသာျဖစ္ၾကသည့့္ အသံေတြ ေသာေသာညံေလၿပီ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေမွာင္ခ်ထားခံရၿပီး ဘက္ေပါင္းစံု တင္းၾကပ္ထားသည့္ စာေပ ဂီတ အႏုပညာေတြ ငြင့္ငြင့္စြားစြား ေပၚထြက္လာကာ ျပည္သူေတြမွာလည္း ပန္းဥယ်ဥ္ထဲက ပန္းေတြလို လန္းလန္းလွလွၾကည္ၾကည္လင္လင္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔စြာ ေနႏိုင္ၾကေတာ့မွာပါလား၊ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ခ်စ္ျခင္းတရား ေမတၱာတရားေတြ ထံုမႊမ္းလာႏိုင္တဲ့ဆီ မၾကာမတင္ ေရာက္ႏိုင္ေတာ့မွာလို႔ ေတြးရင္း ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္ေနမိပါသည္။
ခိုင္ခိုင္ေစာလြင္