၂၀၁၅ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီကာလႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ အလြန္ ကာလ ေတြမွာပါ ျပည္သူအားလံုး အဓိက ေျပာင္းလဲခ်င္တာ ပညာေရး နဲ႔ က်န္းမာေရး လို႔ သတင္းစကားေတြ ၾကားရေလသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ိဴးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ူပ္ကို ျပည္သူေတြ မဲေပးေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ၊ အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖို႔ NLD ကို မဲေပးစို႔ ေႀကြးေၾကာ္ကာ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ျပည္သူ႔အင္အားျဖင့္ ေဖာ္ထုတ္ျပသႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ အမ်ိူးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ူပ္ အႏိုင္ရရွိၿပီးေနာက္ အစိုးရျဖစ္လာသည့္အခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြက နိမ့္က်ေနသည့္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ ဆိုးရြားလွသည့္ က်န္းမာေရး အေျခအေနေတြကို အဓိကထားၿပီး ေျပာင္းလဲလိုၾကဟန္ရွိသည္။ အမွန္တကယ္လည္း ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ က်န္းမာေရး အဆင့္အတန္းမွာ မ်ားစြာ နိမ့္က်ေနၿပီး က်န္းမာေရးေစာင့္ေ၇ွာက္မႈ အျပည့္အဝ မရရွိခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ကိုယ့္ျပႆနာကိုယ္ရွင္း ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္ယူ ၊ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူကို ေစာင့္ေရွာက္ရမွာဆိုတာကိုပါ ျပည္သူေတြ ထည့္မတြက္ချဲ့တာၾကာပါၿပီ။ ယခုေသာ္ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္လိုက္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႔ ျဖစ္လာပါက ျပည္သူေတြ အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ကို အလံုးစံု ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ေတာ့မည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းၾကေလသည္။
တကယ္ေတာ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈဆိုတာ အစိုးရမွာ တာဝန္ရွိသလို ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းထံမွာလည္း တာဝန္ရွိပါသည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္မ်ား မီးဖြားသည့္ကိစၥမွအစ နာမက်န္းသည့္ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား၊ ဘဝအာမခံခ်က္ မရွိသည့္ သက္ႀကီးရြယ္အို ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ အေျခခံလူတန္းစားမ်ား အတြက္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အစရွိတာေတြကို ျပည္သူေတြအတြက္ ယခင္အစိုးရက ဘာတစ္ခုမွ လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့တာ ၊ စနစ္တက် စီစဥ္ေပးခဲ့တာ မရွိခဲ့ယံုမက ျပည္သူေတြကို အေျခခံက်န္းမာေရး ပညာေပး အဆင့္ေတာင္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မေပးခဲ့ၾကပါဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတ အားနည္းခဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ မလိုလားအပ္ပဲ ေရာဂါပိုးေတြ အလြယ္တကူ ကူးစက္ခံၾကရတာျဖစ္ေလသည္။ အစိုးရသစ္လက္ထက္ ေရာက္လာပါက ဒီတာဝန္ေတြ အစိုးရအလုပ္ပဲလို႔ အားလံုးပံုခ်လို႔ မျဖစ္ေသးပါ၊ ျပည္သူေတြဖက္ကလည္း က်န္းမာေရးနဲ႔အညီ က်င့္ၾကံ ေနထိုင္ လိုက္နာရမယ့္ အခ်က္ေတြကို လိုက္နာဖို႔ လိုပါမယ္၊ ေခတ္မီေဆးရံုေတြ၊ စနစ္တက် က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ လုပ္ေပးလွ်င္ေတာင္ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း၊ လူတစ္ကိုယ္စာစီက က်န္းမာေရးအသိစိတ္နဲ႔ ပူးေပါင္း ပါဝင္ၾကဖို႔ လိုပါသည္။ ဒါကလည္း ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရ၍ ေရးရတာျဖစ္ပါသည္။
မိတ္ေဆြ ေဆြမ်ိဴးသားခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္း မိသားစုအိမ္ေတြ ေရာက္တိုင္း ၊ က်န္းမာေရး လူမႈေရး ကိစၥအဝဝကို စကားေျပာျဖစ္တိုင္း အသဲေရာင္ ဘီပိုး စီပိုး ရွိသူေတြ မ်ားလာတာ ၾကားရသည္။ က်မလည္း မေနႏိုင္ " ေတြ႔သမွ် လူတိုင္း က်န္းမာေရး ကိစၥ ေမးတိုင္း
ဘယ္သူ႔ကေတာ့ စီပိုးေလ ဘယ္သူကေတာ့ ဘီပိုး" လို႔ ထမင္းစားေရေသာက္ ေျပာတာကို တအံ့တဩ ျပန္ေျပာတဲ့ အခါ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အသဲပိုးေတြက လူတိုင္းလိုလို ရွိတာပဲေလလို႔ ခပ္ေအးေအး ျပန္ေျဖသံၾကားရေလသည္။
လမ္းမေတြမွာ ကြမ္းတံေတြးေတြ ရဲရဲနီေအာင္ ေထြးထားၾကသည္။ နီရဲေနေသာ လမ္းမေတြ ျဖစ္ေနသည္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေထြးထားေသာ ကြမ္းတံေတြးျမင္တိုင္း ေအာ့ႏွလံုးနာမိသည္။ ဒီလူေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ စည္းကမ္းမဲ့ရသလဲ အေတြးအၿမဲေပၚသည္။ လမ္းမေတြေပၚမွာ ေနာက္ဆံုးေပၚ ကားေတြ မ်ားစြာ သြားလာေနၾကသည္။ အငွားယာဥ္မ်ားမွာလည္း ေဟာင္းႏြမ္းတာ မေတြ႔ရသေလာက္၊ သို႔ေသာ္ ထိုကားရဲ့ ေဘးတံခါးေတြမွာ ကြမ္းတံေတြး စီးေၾကာင္းေတြက အတန္းလိုက္၊ ကားေမာင္းရင္း ဖတ္ကနဲ လမ္းေပၚ လွမ္းေထြးလိုက္၍ အျမန္ေရွာင္ရတာက ရွိေသးသည္။ ထိုသူေတြမွာ ကြမ္းစား၍ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ ေရာဂါ ရမည္ဆိုတာ ခဏထား၊ သူတို႔ ဖိုးကနဲ ဖတ္ကနဲ ေထြးလိုက္တာကေန ေစာေစာက ေျပာသည့္ ပိုးရွိသူေတြဆိုပါက ေလထဲကေန ပိုးေတြ ပ်ံ႔ေလၿပီ။
ခရီးသည္တင္ကားေပၚမွာ ပါးစပ္မပိတ္၊ လက္မကာပဲ ဟတ္ခ်ိဴး ေခ်ခ်သူေတြ ၊ ေခ်ာင္းဆိုးသူေတြ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လူနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆံုမိခိုက္မွာ ေခ်ာင္းဆိုးလိုက္တာေတြ အမ်ားအျပားျဖစ္လာသည္။
" ႏွာေခ် ေခ်ာင္းဆိုးလ်င္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ၊ ႏွာေခ် ေခ်ာင္းဆိုးလ်င္ ပါးစပ္ႏွင့္ လက္ကို အုပ္၍လည္းေကာင္း၊ လက္ကိုင္ပုဝါႏွင့္ အုပ္၍လည္းေကာင္း ဆိုးရပါမည္"
မူလတန္း ဘဝတြက္တာဘာသာရပ္မွာ ကေလးေတြ အလြတ္က်က္တာ ၾကားဖူးသည္။ ယခု လူငယ္ေလးေတြသည္ ထိုစာကို စာေမးပြဲမွာ ေျဖၿပီး ေမ့လိုက္ဟန္ရွိသည္။ တကယ္ေတာ့ ထိုဘဝတြက္တာ ဘာသာဆိုတာကို စာထဲမွာ ထဲ့မသင္ခင္ကတည္းက လူျဖစ္လာၾကသည့္ သူေတြမွာ ယခုလို အၿပဳအမူမ်ိဴးေတြ မရွိၾကပါ။ မွတ္မွတ္ရရ လြန္ခဲ့ေသာ ၇ႏွစ္ခန္႔ကပင္ ယခုလို အျပဳအမူေတြ မေတြ႔ရပါ၊ အေတာ္ကို ရွားပါသည္။ မထိန္းႏိုင္၍ ႏွာေခ်မိပါက ကားေပၚပါ အျခားခရီးသည္ေတြကို ေတာင္းပန္ဟန္ၾကည့္ကာ သူတို႔ အမူအယာအတြက္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္ၾကသည္။ ယခုေသာ္ ထိုကိစၥအတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္ယံုမက မယဥ္ေက်းသည့္ အၿပဳအမူဆိုတာ သိပံုပင္မရ၊
လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဒီလိုလူေတြ မ်ားလာမွေတာ့ ေရာဂါပိုး ကူးစက္တာေတြ မ်ားလာတာမဆန္းေတာ့၊ အေျခခံ လူတစ္ဦးခ်င္း သိသင့္သည့္ လိုက္နာရမည့္ အဆင့္ကေလးကိုပင္ ေဖာက္ဖ်က္ေနၾကေလသည္။ အမိႈက္ကို ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အလြယ္တကူ လႊတ္ပစ္တာ ၊ မိမိရဲ့ အညစ္အေၾကးကို အလြယ္တကူ လမ္းေပၚ စြန္႔ထုတ္လိုက္တာ ႏိုင္ငံႀကီးသား မပီသယံုမွ်မက ပတ္ဝန္းက်င္ညစ္ညမ္းကာ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ရဲ့ က်န္းမာေရးကိုပါ ျပန္လည္ ထိခိုက္ေစသည့္ အျပဳမူဆိုတာ အသိရွိၾကရဲ့လား ေမးခြန္းထုတ္စရာပင္၊
နာမည္ႀကီး ပလာဇာတစ္ခုရဲ့ အေရွ႔မွာ သစ္သီးေတြကို ခြဲျခမ္းၿပီး ဗန္းကေလး နဲ႔ ေရာင္းတာမွာ ဘာအဖံုးအအုပ္မွ မရွိ၊ ယင္ေကာင္တေလာင္းေလာင္း၊ အဆိုပါ ေဈးသည္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သနပ္ခါး အေဖြးသား ေရႊေတြ အျပည့္၊ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတ နတၳိ၊ ဝယ္စားသူေတြ ေရာဂါေတြ ရတာမဆန္း၊ တြန္းလွည္းကေလးႏွင့္ ေနာင္ေနာင္သည္ ေခၚမလား၊ ေရွာက္ခ်ိဴသီး၊ ဆီးသီး ၊ နာနတ္သီးေတြကို သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ ခင္းက်င္းၿပီး အုပ္ဆိုင္းကာ ေရာင္းေနတာေတြ႔သည္။ က်မလည္း မဆိုးဘူးဆိုကာ ဝယ္လိုက္သည္။ စပ္ထားတဲ့ မဆလာနဲ႔ အသီးကို ဘူးထဲ လႈပ္ယမ္းၿပီး အိတ္ကေလးထဲ ထဲ့သည္အထိ ဟုတ္ေနသည္။ လွည္းမွာ ခ်ိတ္ထားသည့္ ပလတ္စတစ္ဘူးထဲက တုတ္တံကေလးကို လွမ္းအေပးမွာ တုတ္က မိႈေတြႏွင့္၊ အားမနာပဲ ယူၿပီး လႊတ္ပစ္လိုက္မိသည္။ ေဈးသည္က ' အမဘာသာ ေရြးယူလိုက္ပါ " ဆို၍ ဘူးထဲ ၾကည့္လိုက္ရာ အားလံုး ေအာက္ေျခမွာ မိႈေတြႏွင့္၊
မယူပဲ လွည့္ထြက္ရင္း တုတ္ကေလးေတြ လဲလိုက္ပါလား စားတဲ့သူေတြ ေရာဂါ ရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့လိုက္သည္။ အဆိုပါ ေဈးသည္က မဆိုးပါ၊ ေနာက္ရက္မွာ ဘူးအသစ္ႏွင့္ တုတ္ကေလးေတြ အသစ္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနသည္။ မည္သူေတြ မည္မွ်ေလာက္ စားခဲ့ၿပီမသိ၊ လူတြမွာ အစားအေသာက္ စားတိုင္း ေရာဂါပိုးပါ အဆစ္ရေနေလသည္။
စားေသာက္ဆိုင္ေတြလည္း ထို႔အတူပင္ က်န္းမာေရးအတြက္ ဂရုစိုက္မႈ အင္မတန္နည္းပါးပါသည္။ ဆိုင္ေတြမွာေတာ့ ဒီလိုပါပဲလို႔ ေစာဒကတက္ခ်င္လည္း တက္ပါ၊ သို႔ေသာ္ ယခုေခတ္မွာ မိသားစုဝင္ေတြ အားလံုး အလုပ္ထြက္လုပ္ေနၾကသည့္အတြက္ အျပင္ဆိုင္က မွာစားေနၾကတာမ်ားပါသည္။ ငါးပိရည္က်ိဴကိုပင္ မက်ိဴႏိုင္ၾကေတာ့၊ အသင့္ဝယ္ကာ စားေနၾကတာ ေတြ႔ေနရသည္။ အစားအေသာက္ သန္႔ရွင္းမႈသည္ က်န္းမာေရးအတြက္ အေျခခံ အက်ဆံုး အခ်က္ပင္၊
ရန္ကုန္၊ ေနျပည္ေတာ္ ေရာက္ခဲ့ သမွ် အစားအေသာက္ကို လက္အိတ္ျဖင့္ ကိုင္သည့္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွ မေတြ႔ခဲ့ရပါ၊ အသုပ္စံုဆိုင္ဆိုပါက အသုပ္နယ္သည္၊ ပိုက္ဆံျပန္အမ္းသည္၊ ထိုလက္သည္ ပိုက္ဆံကိုင္လိုက္ အသုပ္နယ္လိုက္၊ လက္အိတ္ျဖင့္ ကိုင္တြယ္တာ မရွိ၊ ပလတ္စတစ္လက္အိတ္ကေလးေတြ မဝယ္ႏိုင္ေသာ္မွ ထုတ္ပိုးရန္ထားသည့္ ႀကြတ္ႀကြတ္အိတ္ကို လက္မွာ စြပ္ကာ တခါသံုးလက္အိတ္သဖြယ္ အသံုးၿပဳ၍ ရေလသည္။ ဆီထမင္းေရာင္းသည့္ ေဈးသည္ တစ္ေယာက္ ထိုသို႔ သံုးတာ ေတြ႔ရသည္၊ ပိုက္ဆံကို လက္အိတ္ခၽြပ္ၿပီး ကိုင္သည္၊ ဆီထမင္း ထဲ့မည္ဆိုက ထိုအိတ္ကေလး ျပန္စြပ္သည္၊ ထိုသူ႔မွာ က်န္းမာေရးဗဟုသုတ ရွိသားဟု ဆိုေတာ့ ေကာက္ညွင္းေတြ လက္ကို ကပ္မွာဆိုးလို႔ ဟု ဆိုေလသည္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အစားအသာက္ကို လက္ႏွင့္ မကိုင္တြယ္တာ ေတာ္ေသးသည္ ေျပာရမည္။
ပိုက္ဆံေတြမွာ ပိုးမႊားေတြ တြယ္ကပ္ေနသည္ ဆိုတာ စာေတြမွာ မဖတ္ရလို႔ မသိခဲ့ရင္ေတာင္မွ သိသာေနသည့္ အခ်က္က ငါးဆယ္တန္ တစ္ရာတန္ ႏွစ္ရာတန္ တစ္ေထာင္တန္ေတြ အးလံုး ႏြမ္းဖတ္ေၾကမြကာ ပိုက္ဆံအေပၚမွာ မိႈလိုအရာေဖြးေဖြးေတြက သာမာန္မ်က္ေစ့ျဖင့္ပင္ ျမင္ရသည္။ စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးေတြကေတာ့ ဟန္က်သည္။ စားပြဲထိုးနဲ႔ ေကာင္တာက ေငြကိုင္က သတ္သတ္ ၊ အစားအေသာက္ ကိုင္တြယ္သူက သတ္သတ္၊ သို႔ေသာ္ အမ်ားစုက အေျခခံလူတန္းစားေတြ စားေသာက္ရာ ဆိုင္ေတြမွာ ျဖစ္ေနတာပင္၊ ေဆးမတိုးသည့္ တီဘီ၊ အသဲေရာင္ပိုး စတာေတြ အတြက္ ေဆးဝါးေတြ မိုးပ်ံေအာင္ေကာင္းၿပီး ကုသမႈေတြ အစြမ္းကုန္ ေပးေသာ္မွ လူတိုင္း က်န္းမာေရးေနထိုင္မႈ အဆင့္ မရွိလ်င္ ကူးစက္မႈက ရပ္လို႔ ရပ္မွမဟုတ္၊ အားလံုး က်န္းမာေရး အသိႏွင့္ လိုက္နာဖို႔လိုပါသည္။
မွတ္မွတ္ရရ အသိမိတ္ေဆြ သံုးေလးအိမ္မွာ ပန္းကန္ေဆးသည့္ အဖတ္ေတြ ေဟာင္းႏြမ္းေနတာ၊ ၾကျမင့္စြာ မလဲလွယ္ပဲ ဒီအတိုင္း သံုးေနတာ ေတြ႔ရသည္။ အဓိက အေရးႀကီးတာ ေဆးေၾကာသန္႔စင္သည့္ ပစၥည္း၊ တပတ္တခု လဲလွည္းေပးဖို႔ အားမနာတန္း ေျပာမိသည္။ စီပိုး ရွိေနသည္ ဆိုသည့္ အသိတစ္ေယာက္၊ သူ႔ မီးဖိုေခ်ာင္က ပန္းကန္ေဆးသည့္ အဖတ္က ပါး၍ေပါက္ေနေပၿပီ၊ အဖတ္ကလည္း မည္မွ်ၾကာသည္မသိ အေတာ္ ညစ္ပတ္ေနၿပီ၊
ဒါေတြက လူတစ္ဦးခ်င္း က်င့္ၾကံမွ ျဖစ္မည္။ ေျပာင္းလဲျခင္းဆိုတာမွာ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းကလည္း လိုက္ပါ ေျပာင္းလဲမွ ျဖစ္မည္။
" တို႔ကေတာ့ အာဏာရွင္ကို မႀကိုက္လြန္းလို႔ NLD ကို ေရြးလိုက္ၿပီ၊ သူတို႔က တို႔ကို ဘာလုပ္ေပးမလဲ၊ တို႔ဘဝေတြ ဘာေတြ ေျပာင္းလဲ လာမလဲ၊ တို႔လိုခ်င္တာ ေျပာင္းပါ့မလားလို႔ ထိုင္ေစာင့္ေန ထိုင္ၾကည့္ေန၍ မျဖစ္ပါ၊ မိမိကိုယ္တိုင္ႏွင့္ မိမိမိသားစု၊ မိမိ အသိုင္းအဝန္းက တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္းကလည္း မေကာင္းသည့္ အမူအက်င့္၊ ဆိုးဝါးသည့္ ေနထိုင္ပံုစနစ္ ျဖစ္ေနသလား၊ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ေစမည့္ ပံုစံမ်ိဴး မိမိထံက စေနသလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလ့လာ သံုးသပ္ၿပီး အားလံုးပါဝင္ ေျပာင္းလဲ ရပါလိမ့္မည္၊ မိမိိတစ္ေယာက္ခ်င္း၊ မိမိတစ္အိမ္ကစကာ က်န္းမာေရး အေျခခံ လိုက္နာမႈေတြ က်င့္ၾကံၾကရေပမည္၊ ေရာဂါကေတာ့ ျဖစ္မွာပဲ အစိုးရက တာဝန္ယူ ဆိုက မဟုတ္ေသး၊ အစိုးရက က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ အျပည့္အဝ တာဝန္ယူေသာ္ က်န္းမာေရးႏွင့္အညီ ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ရမည္က ျပည္သူတစ္ေယာက္ခ်င္း၏ တာဝန္ပင္။ မဲေပးၿပီးၿပီ တို႔တာဝန္ ၿပီးၿပီ မမွတ္ေစလိုပါ၊ ျပည္သူအားလံုးပါ ပူးေပါင္းပါဝင္ၿပီး ေျပာင္းလဲစရာရွိတာ လိုက္ပါ ေျပာင္းလဲရေပမည္။
ခိုင္ခိုင္ေစာလြင္
No comments:
Post a Comment